2015_08_27 ΑΚΡΟΒΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΤΣΙΡΚΟ

2015_08_27  ΑΚΡΟΒΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΤΣΙΡΚΟ 

Πόσα χρόνια είχα να πάω στο τσίρκο να δω ακροβατικά …

Διπλή περιστροφή στον αέρα με προστατευτικό δίχτυ …Νάναι καλά ένας τετράχρονος μπόμπιρας που το επιθυμούσε σφόδρα …Θυμήθηκα το ‘’ Βαριετέ ‘’ με τους Μπάρτ Λάγκαστερ , Τόνυ Κέρτις , Τζίνα Λολοπρίντζιτα ...https://www.youtube.com/watch?v=5cxkc2H5oRA

2015_08_29 ΤΟ ΤΡΙΖΟΝΙ ΜΟΥ

2015_08_29  ΤΟ ΤΡΙΖΟΝΙ ΜΟΥ

Αρχές καλοκαιριού ένα  ζεστό βράδυ εκεί που πληκτρολογούσα βυθισμένος στο χάος του ιντερνέτ  ακούω  ένα ισχυρό μεταλλικό θόρυβο στην άκρη του δωματίου μου .

Κάτι σαν το χτύπο που έκαναν τα μεταλλικά βατραχάκια χεριού που αγοράζαμε μικρά παιδιά  και τρομάζαμε τους φίλους μας χτυπώντας τα ξαφνικά δίπλα στο αυτί τους .

Πήγα προς την πλευρά του δωματίου  που ακουγόταν ο θόρυβος να δω τι ήταν και ξαφνικά νοιώθω το μεταλλικό ήχο ίδιο κι απαράλλακτο στην άλλη άκρη του δωματίου .

Αμάν τι συμβαίνει αναρωτήθηκα …

Άλλαξα κατεύθυνση και πήγα πάλι προς το νέο σημείο που ερχόταν ο μεταλλικός  θόρυβος .

Νέα έκπληξη  και πάλι .

Ο θόρυβος άλλαξε σημείο   και πήγε πίσω από ένα γραφείο .

Τι στο καλό συμβαίνει αναρωτήθηκα .

Τίποτε δεν φαινόταν .

Άναψα όλα τα φώτα πήρα φακούς μετακίνησα έπιπλα , τίποτε .

Ο θόρυβος άλλαζε συνεχώς κατεύθυνση .

Σκέφτηκα θα προέρχεται από κανένα από τα δεκάδες ηλεκτρονικά μαραφέτια που φιλοξενώ στο δωμάτιό μου .

Άρχισα να κλείνω μηχανήματα PC  , εκτυπωτές , σκάνερ , πομπούς , δέκτες ραδιόφωνα τηλεοράσεις τροφοδοτικά ,  ηλεκτρονικά ρολόγια …

Τίποτε …

Πήγα να τρελαθώ ο θόρυβος εκεί  πάντα παρών να με δουλεύει κανονικά και να μετακινείται από το ένα σημείο του δωματίου στο άλλο .

Τρόμαξα  ,τα παράτησα  και πήγα νωρίς για ύπνο .

Αύριο θα λύσω το πρόβλημα σκέφτηκα  …

Την άλλη μέρα πρωί πρωί εκεί εγώ παρών εξοπλισμένος με μεγάλη διάθεση και θάρρος .

Έφαγα όλη τη μέρα  , τίποτε ο μεταλλικός θόρυβος κάθε μερικά δευτερόλεπτα  κτυπούσε ισχυρός και σε διαφορετικό σημείο του δωματίου .

Σκέφτηκα τότε να ρωτήσω το ειδικό φυσιοδίφη Jim Kots που με ξελασπώνει σε τέτοιες περιπτώσεις .

Η απάντηση γελώντας για τον πανικό μου ήταν άμεση και ακριβής ..

-          Μπήκε γρύλος στο δωμάτιό σου …

- Η λύση ποια είναι γιατί θα μου στρίψει

-  Τον φονεύεις …

-  Ε , όχι να γίνω και φονιάς ..

Τον άφησα στην θέση και έφυγα διακοπές .

Γύρισα πίσω  μετά μερικές βδομάδες  τον είχα κι όλας ξεχάσει .

Παθιασμένος με τα πισιά μου έπεσα με τα μούτρα να δω τα ε μαιλ μου , τα φατσοβιβλία μου και λοιπά καλούδια μου και ξαφνικά ο γρύλος μου ενεστήθη και με ισχυρότατο μεταλλικό χτύπο  μου θύμισε την παρουσία του .

Μέρες τώρα αφού ξέρω τι συμβαίνει άρχισα να τον συνηθίζω και να μη ενοχλούμαι μάλιστα μερικές φορέςς όταν έρχομαι από έξω τον περιμένω να με χαιρετίσει και μόλις ακούσω τον ήχο του ησυχάζω ,

Εδώ είναι και μου κάνει παρέα τα βράδια που ξενυχτώ  σκυμμένος  στο γραφείο απασχολημένος με τα διάφορά μου …

Θυμήθηκα έψαξα και βρήκα το πανέμορφο τραγούδι του Μίκυ σε στοίχους του Ελύτη με την Σούλα Μπιρμπίλη , που το ακούγαμε στα νιάτα μας  στις μπουτίκ του νέου κύματος …

https://www.youtube.com/watch?v=GfoTu1LLt4Q

2015_06_23 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ

2015_06_23 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ - 7 - ( 2η ημέρα )
«Ίμβρος παιπαλόεσσα. Το ιερό νησί του Ερμού, τ’ ουρανού και των δακρύων»
Η Νοτιοδυτική πλευρά της Ίμβρου .
Στην αρχή φαίνεται η αλυκή με την απίθανη ακτή και στο βάθος η βορειοανατολική πλευρά της Λήμνου ……

2015_06_23 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ - 8 - ( 2η ημέρα )
«Ίμβρος παιπαλόεσσα. Το ιερό νησί του Ερμού, τ’ ουρανού και των δακρύων»
Η αλυκή η ωραιότερη ακτή της Ίμβρου με τους σέρφερς σε επιδείξεις δεξιοτεχνίας …..

2015_06_23 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ - 9 - ( 2η ημέρα )
«Ίμβρος παιπαλόεσσα. Το ιερό νησί του Ερμού, τ’ ουρανού και των δακρύων»
Κατηφορίζοντας από το Κάστρο το διπλανό τζαμί χωρίς τον Χότζα αλλά με τις νέες τεχνολογίες εκπέμπει την προσευχή .
Το 1957 ένας φίλος από την Πόλη επισκέφτηκε με τον πατέρα του την Ίμβρο .
Ακόμη και τότε μου είπε χαρακτηριστικά ότι ο μόνος μη Έλληνας ήταν ο εργάτης που έδενε το σχοινί του φέρυ στον κάβο …

2015_06_24 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ - 10 – ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ( 3η ημέρα )
«Ίμβρος παιπαλόεσσα. Το ιερό νησί του Ερμού, τ’ ουρανού και των δακρύων»
Στο Φανάρι κάναμε διακοπές αρκετά καλοκαίρια τα τελευταία χρόνια .
Μικρές εκδρομές ημερήσιες κάναμε μπόλικες επισκεφτήκαμε όλη σχεδόν την Θράκη .
Η Τουρκία ήταν ο επόμενος κοντινός στόχος .
Αφού ξεπεράσαμε τις φοβίες μας ξεκινήσαμε με μια ημερήσια εκδρομή στην κοντινή Αδριανούπολη που την επαναλάβαμε .
Η επόμενη ημερήσια ήταν θάλασσα Μαρμαρά Δαρδανέλλια – Ελλήσποντος μέχρι το Eceabat απέναντι από το Canakkale .
Φέτος στόχος η Ίμβρος .
Ημερήσια δεν μας έβγαινε .
Αποφασίσαμε με διανυκτέρευση που τελικά έγιναν δύο διανυκτερεύσεις .
Συμπέρασμα ούτε οι δύο δεν έφτασαν .
Έπρεπε τουλάχιστον πέντε αν θέλαμε να λέμε ότι γνωρίσαμε το νησί καλά .
Ελπίζουμε πάντα σε μια ακόμη επίσκεψη .
Το αξίζει η Ίμβρος .
Ξυπνήσαμε πρωί να έχουμε άνεση να προλάβουμε το φέρυ των 10.00 .
Αποχαιρετίσαμε την οικογένεια Ασανάκη που μας φιλοξένησε στο Ελληνικό χωριό Αγρίδια και στην μικρή πανσιόν τους Αγρίδια με την πατροπαράδοτη Ελληνική φιλοξενία και υποσχεθήκαμε ότι αν όλα πάνε καλά θα ξανάρθουμε να κάνουμε την επόμενη φορά κανονικές διακοπές .
Το φέρυ στην ώρα του ο καιρός θαυμάσιος καλοκαιρινός η φωτογραφίες της Ίμβρου που απομακρύνεται και χάνεται στο ορίζοντα αυτή τη φορά πεντακάθαρες .
Γειά σου Ίμβρος ,
Θα ξανάρθουμε ,
να δούμε και το μικρό σου αδελφάκι ,
την όμορφη Τένεδο …

2015_06_24 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ – 11 – ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ( 3η ημέρα )
«Ίμβρος παιπαλόεσσα. Το ιερό νησί του Ερμού, τ’ ουρανού και των δακρύων»
Αφήνοντας πίσω μας τα νερά της Ίμβρου τα δελφίνια της μας συνόδευαν τιμητικά μπαινοβγαίνοντας στο νερό ,
ανταγωνιζόμενα το φέρυ στην ταχύτητα .
Εκείνοι όμως που μας εντυπωσίασαν πραγματικά ήταν οι γλάροι , 
που με λίγη τροφή που τους πετούσαμε στον αέρα ,
έκαναν τα ποιοι εντυπωσιακά κόλπα και βουτιές .
Αυτούς όμως πρόλαβα και τους πήρα σε video …

2015_06_24 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ – 12 – ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ( 3η ημέρα )
«Ίμβρος παιπαλόεσσα. Το ιερό νησί του Ερμού, τ’ ουρανού και των δακρύων»
Δυσκολεύτηκα να βρω κάποιο αναμνηστικό να πάρω που να μου θυμίζει το ταξίδι στην Ίμβρο .
Όμως στο κεντρικό Τούρκικο ζαχαροπλαστείο στην Παναγιά . όπου σημειωτέον απολαύσαμε γευστικότατα σιροπιαστά σε απίθανη ποικιλία , βρήκα κάτι σε μια μικρή προθήκη που μου τράβηξε την προσοχή .
Το αγόρασα και τώρα το έχω στα χέρια μου και το περιεργάζομαι .
Ένας μικρός σερφερ σε κεραμικό πολύχρωμο με μαγνητάκι από πίσω με γαλάζιο μαγιό και λευκό μπλουζάκι μάλλον Έλληνας ,
που πιθανότατα βρίσκεται στην καταπληκτική ακτή της Αλυκής
και από κάτω την Ίμβρο στα Τούρκικα Gokceada να μου θυμίζει ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο ακόμη για την δικαίωση …