2014_04_19 ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1961 ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ

2014_04_19   ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1961 ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ

Την εποχή εκείνη το Πάσχα γιορταζόταν στην γειτονιά .

Ελάχιστοι είχαν αυτοκίνητα για να εκδράμουν και τα λεωφορεία για να σε πάνε στα χωριά ήταν αργά , οι δρόμοι κακοί , η ταλαιπωρία ήταν αφάνταστη και την απέφευγαν .
Έτσι η γειτονιά μας το Πάσχα στην ενορία της Αγίας Τριάδας ήταν στις δόξες της .
Όλη η οδός Αγίας Τριάδας από την Βασιλέως Γεωργίου μέχρι την Κωνσταντινουπόλεως γέμιζε πάγκους που πουλούσαν είδη πασχαλιάτικα κυρίως λαμπάδες και μικρά πυροτεχνήματα , που φυσικά δεν είχαν καμία σχέση με τα σημερινά .
Κάθε βράδυ την Μεγάλη Εβδομάδα μόλις σουρούπωνε ο δρόμος γέμιζε κόσμο που πήγαινε καθημερινά να παρακολουθήσει τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας .
Ο ηλεκτρολόγος Κων/ντίνος Δημητριάδης που είχε το μαγαζί του στην γωνία με την Σπάρτης έβγαζε μία τεράστια λάμπα κλασική πυρακτώσεως 500 WATT έξω από το μαγαζί του σε ένα μαδεράκι και φεγγοβολούσε ο δρόμος , και αυτό το έκανε όλη την μεγάλη εβδομάδα κάθε βράδυ .
Οι νέοι της εποχής και οι κυρίως νέες έβρισκαν ευκαιρία να βγουν νύχτα χωρίς τους γονείς με πρόσχημα την εκκλησία και άρχιζε ένα συνεχές ανεβοκατέβασμα στην οδό Αγίας Τριάδας λίγο πριν μπουν στην εκκλησία για τον εκκλησιασμό και μετά την λήξη του . 
Ήταν η ευκαιρία να συναντήσουν τον καλό τους νύχτα που για τα ήθη της εποχής ήταν δύσκολο να γίνει σε ομαλές συνθήκες . 
Πετούσαν τις άχαρες ποδιές του σχολείου και για μια βδομάδα βάζανε τα καλά τους και κανένα μίνι και βγαίνανε στην βραδινή τους βόλτα έξω από την εκκλησία και με την άδεια της οικογενείας .
Οι νέοι το ήξεραν και τις περίμεναν με την σειρά τους καλοντυμένοι με τις γραβατούλες τους το μπριλ - κριμ τους , η το γυαλιστερό μπριγόλ στα μαλλιά που ήταν της μόδας τότε ,να εμφανιστούν και να κλέψουν κανένα φιλάκι σε κανένα διπλανό σκοτεινό στενό , η όσοι ήταν σε αναζήτηση κοριτσιού να την πάρουν από πίσω σε απόσταση μέτρου και να αρχίσουν το ψηστήρι το λεγόμενο καμάκι .
Στόχος να την πείσουν ότι ήταν ο άντρας της ζωής της και να εξασφαλίσουν κανένα ραντεβουδάκι στην παραλία που τότε μπαζωνόταν και ήταν θεοσκότεινη κανένα βραδάκι λίγο πριν πάνε στο μάθημα Γαλλικών στο γειτονικό Λυσέ .
Γινόταν δηλαδή κανονικότατο νυφοπάζαρο.
Περιμέναμε πραγματικά με λαχτάρα όλο τον χρόνο αυτή την βδομάδα .
Την Μεγάλη Παρασκευή όπου παρέες παρέες τα αγόρια έπαιρναν στο κατόπι τις παρέες των κοριτσιών και τα πειράγματα έπαιρναν και έδιναν .
Την ημέρα δε της Ανάστασης το πανηγύρι ήταν ποιο έντονο γιατί μαζευόταν πάρα πολύς κόσμος και η επαφή ήταν στενότερη και η συνάντηση σε απόσταση αναπνοής . 
Τι ειδύλλια πλέχτηκαν τέτοιες ημέρες δεν λέγεται . 
Βέβαια το θρησκευτικό έμπαινε για λίγο στην άκρη κι ο έρωτας μέσα από τις μυρωδιές των ανθισμένων κήπων της γειτονιάς οι πασχαλιές και τα γιασεμιά ανέβαζαν στη ύψη την ερωτική επιθυμία των νέων και το 
΄΄ Ω γλυκύ μου έαρ ‘’ και το ΄΄ Χριστός Ανέστη ΄΄ έμπαιναν για λίγο στην άκρη μια και το Έαρ επηρέαζε ιδιαίτερα τους νέους ….
Μια φωτογραφία που έσωσα από τη εποχή εκείνη την περίοδο της μεγάλης εβδομάδας στην οδό Αγίας Τριάδας είναι και αυτή . 
Η παρέα με τις λαμπάδες πιθανότατα αναστάσιμες γιατί τις βλέπω λεύκες ,
φωτογραφίζεται από το φωτογράφο της γειτονιάς τον περίφημο Τάκη που διατηρούσε φωτογραφείο εκεί κοντά .
Εποχές αξέχαστης αθωότητας που δεν ξανάρχονται …