2010_03_24 ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΟ ΠΑΡΙΣΙ

2010_03_24 ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΑΡΙΣΙ ΑΝΟΔΟΣ ΑΙΦΕΛ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ-ΤΑΦΟΣ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ-ΜΕΓΑΡΟ ΠΑΛΑΙΜΑΧΩΝ

    ΣΗΜΕΡΑ ΒΑΛΑΜΕ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΩΡΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 8.30 ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΟΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΗ 200 ΑΤΟΜΑ ΕΜΠΡΟΣ ΜΑΣ.Ο ΠΥΡΓΟΣ ΑΝΟΙΓΕ 9.30.

ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΝΕΒΗΚΑΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΙΣ 10.30 ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΜΟΝΟ 2 ΩΡΕΣ ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΣΕΙΡΑ.

ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΤΟ 1889 ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΙΦΕΛ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ. ΤΟ ΥΨΟΣ 320 Μ. ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1931 ΠΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΕΜΠΑΙΡ ΣΤΗΝ Ν.Υ. ΤΟ ΨΗΛΟΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

Η ΑΝΟΔΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ 2 ΦΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΥΔΡΑΥΛΙΚΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΤΟΥ 1889 ΤΥΠΟΥ ΤΕΛΕΦΕΡ ΠΛΑΓΙΑΣΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ  ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ ΜΕ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΤΥΠΟΥ OTIS ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΤΑ 276 ΜΕΤΡΑ.

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΣΙΔΗΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΓΚΟ ΤΟΥ ΑΝΑΛΑΦΡΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΑΤΟΣ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΠΙΘΑΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΜΠΑΡ ΚΑΝΤΙΝΕΣ ΜΑΓΑΖΙΑ ΕΚΘΕΤΗΡΙΑ ΠΑΙΘΟΥΣΕΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ.

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΥΛΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ.

Η ΘΕΑ ΦΟΒΕΡΗ ΜΕΧΡΙ 80 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΤΙΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΒΛΕΠΕΙΣ.ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΨΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΑΙΣΘΗΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΜΠΝΕΕΙ Η ΣΙΔΗΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ.ΕΒΓΑΛΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΣΑΣ ΣΤΕΙΛΩ .

ΠΕΡΠΑΤΗΣΑΜΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ  ΔΕΝ ΑΦΗΣΑΜΕ ΤΙΠΟΤΕ 2-3 ΩΡΕΣ ΕΠΑΝΩ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑΜΕ.

ΚΑΤΕΒΗΚΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΑΣΑΝΣΕΡ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΝΑΜΟΝΗ ΚΑΙ ΟΥΡΑ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ.

ΣΕΙΡΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΜΑΧΩΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΑΦΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΩΝΕΣ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΠΑΡΚΟΥ.

ΔΕΞΙΑ Ο ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ.

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΜΑΧΩΝ ΟΠΟΥ ΜΕΣΑ ΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΛΙΓΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ  ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΝ ΝΑΟ ΠΟΥ ΣΤΕΓΑΖΕΙ ΤΟΝ ΤΑΦΟ.

ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ ΘΥΜΙΖΕ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΦΑΡΑΩ.

ΔΙΠΛΑ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΖΟΖΕΦΙΝΑΣ .ΜΟΝΟ ΟΙ ΦΩΤΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ.

ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΜΟΛΙΣ ΠΡΟΛΑΒΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1870 ΕΩΣ 1945.ΠΟΛΛΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΒΟΛΕΣ Α ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ Ο ΝΤΕ ΓΚΩΛ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΛΠ ΤΕΤΟΙΑ...

ΗΔΗ  Η ΩΡΑ ΕΓΙΝΕ 5  ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΛΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΡΟΜΟ ΠΙΣΩ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ.

ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΑΥΡΙΟ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟ ΛΟΥΒΡΟ...

ΕΧΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΘΑΥΜΑΣΟΥΜΕ..

ΑΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΔΙΠΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΟΡΣΕ ΠΑΛΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΕΧΝΗΣ.

ΣΤΟ ΛΟΥΒΡΟ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Η ΤΖΟΚΟΝΤΑ ΚΑΙ 350.000 ΑΚΟΜΗ ΕΚΘΕΜΑΤΑ...

ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ...

SV2PK

2016_05_10 ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ( ROMAN HOLIDAY )

George Kotsidis

8 Μαΐου 2015 · 

αετίας του 50 αρχές 60 όλη η υφήλιος έβλεπε στον κινηματογράφο την χαριτωμένη Αμερικάνικης παραγωγής ταινία Διακοπές στη Ρώμη ( Roman Holiday) μια ρομαντική κομεντί με τους πανέμορφους και λαμπερούς πρωταγωνιςτές Γκρέγκορι Πεκ και Όντρεϊ Χέπμπορν .
Για τους Αμερικανούς τότε των τεράστιων αυτοκινήτων 6.000 cc και των μοτοσυκλετών που χρησιμοποιούσε για αρκετό διάστημα η τροχαία της Θεσσαλονίκης Harley Davindson , το βεσπάκι της Piaggio ήταν ένα παιχνιδάκι που με δυςκολία χωρούςε στα τεράςτια πόδια των πανύψηλων πρωταγωνιςτών και που έπρεπε να οδηγήσουν στα δαιδαλώδη στενά
Κι όμως αυτό το μικρό άχάρο κατ αυτούς κατασκεύασμα έμελε να γίνει η κυρίαρχη μόδα λόγω της ταινίας που ακόμη και μέχρι τις μερες μας καλά κρατεί .
Όμως εκτός από το βεσπάκι στα χέρια κρατούσαν ταυτόχρονα και ένα παγωτό χωνάκι από τις παγωτόμηχανες Capritsiani που μόλις τότε έκαναν την εμφάνιση στην Ιταλία .
Μετά την ταινια αυτη οι Ιταλοί καταςκευαςτέ της δεν προλάβαιναν να πουλάν την μηχανή ανά τον κόσμον´.
Τότε ένας έξυπνος επιχειρηματίας έφερε και στην Θεσσαλονικη μιά τέτοια μηχανη .
Την εγκατέστησε σε ένα μαγαζί στην Τσιμισκή κοντά στην Αριστοτέλους .
Η επιτυχία ξεπέραςε κάθε προςδοκία , έγινε το έλα να δεις .
Τεράστιες ουρές σχηματιζόταν κάθε μέρα μπροστά στο μαγαζί για να προμηθευτούν το νέο παγωτό που για να πούμε την αλήθεια ήταν γευστικότατο με μια υφή που το ένοιωθες στο στόμα σαν από βελούδο .
Η μηχανή ένα τεράστιο κουτί σαν ψυγείο με ροδάκια κάτω με τις κάνουλες μπροστά και στην οροφή ένα καπάκι που μπροστά στα μάτια των έκπληκτων πελατών το άνοιγε ο καταστηματάρχης και ρίχνοντας μέςα σκέτο γάλα από την οροφή έπαιρνε παγωτό άμεσα από την κάνουλα .
Ο πελάτης με το απόκτημά του ανά χείρας περιδιάβαινε την Τσιμισκή γλύφοντάς το ηδονικά με την γλώσσα του .Ήταν ένα θέαμα που έγινε μόδα για αρκετό διάςτημα .
Σε λίγο η επιτυχία έφερε το δεύτερο και το τρίτο μαγαζί στην Τσιμισκή κι αργότερα επεκτάθηκε σ ολη την Ελλάδα .
Ένα τέτοιο παγωτό κουβαλάει με υπερηφάνεια ο μπόμπιρας της φωτογραφίας μας μπροστά στο Μέγαρο Κονιόρδου δίπλα σε ένα χαρακτηριστικό μοντέλο λεωφορείου της εποχής μάρκας Μερσεντεζ που άφησε εποχή .
Ένα παρόμοιο χρώματος γαλάζιου με τα χρώματα της Ολυμπιακής Αεροπορίας του Ωνάση - πιθανότατα να είναι κι αυτό - έκανε το δρομολόγιο από το αεροδρόμιο στα γραφεία της Ολυμπιακής που βρισκόταν στο κτίριο του ξενοδοχείου Μεντιτερανέ στην παραλία .
Τότε τα αυτοκίνητα ήταν ελάχιστα , όποιοι λίγοι ελάχιστοι , αποφάσιζαν ταξίδι στην Αθήνα αεροπορικώς , που ήταν μοναδική γραμμή που εξυπηρετούσε η εταιρεία , μιά και άλλη συγκοινωνία δεν υπήρχε , έπρεπε να έρθουν στην πόλη με το λεωφορείο της Ολυμπιακής .
Οι της ανατολικής Θεσσαλονίκης κατέβαιναν σε μιά από τις στάσεις στην Βας. Όλγας που δεν συνέπιπταν με του ΟΑΣΘ και ήταν πολύ λιγότερες .
Οι της δυτικής Θεσσαλονίκης και του κέντρου κατέβαιναν στο τέρμα στα γραφεία .
Ήταν πολύ σικ τότε ένα τέτοιο πανάκριβο αεροπορικό ταξίδι και οι ταξιδεύοντες είχαν να το λεν και όταν κατέβαιναν από το λεωφορείο και άφηναν το χερούλι έριχναν και μιά ματία γύρω για να δουν ποιός τους βλέπει και ένοιωθαν και ότι ήταν τέλος πάντων κάτι ξεχωριστό .
Ανθρώπινη ματαιοδοξία θα μου πείτε που ποτέ δεν πρόκειται να εκλείψη ....
Είδες τι φέρνει στην μνήμη ένα χωνάκι παγωτό στο χεράκι του φοβερού μπόμπιρα με το καπελάκι , στην εκτυφλωτική καλοκαιρινή Θεσσαλονίκη του 60 έχοντας πίςω του το λεωφορείο της Ολυμπιακής Αεροπορίας που κι αυτή μας τέλειωςε μαζί με τον θάνατο του δημιουργού της ....
Η φωτογραφια από τις Παλιές Φωτογραφίες Της Θεσσαλονίκης και είναι του Ιάσονα Θηλυκού ...

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις

ΣχολιάστεΚοινοποιήστε

2010_04_04 ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ DURHAM UK ( ΝΤΑΡΑΜ ).

Ο George Kotsidis πρόσθεσε 4 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: 2010_04_04 ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ DURHAM UK ( ΝΤΑΡΑΜ ).

23 ώρες · 

2010_04_04 ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ DURHAM UK ( ΝΤΑΡΑΜ )
Όταν ο Έλληνας βρεθεί εκτός Ελλάδος , όσο κι αν δεν τα πάει καλά με την εκκλησία ,
θυμάται τις παραδόσεις που από μικρό παιδί του έχουν μπολιάσει το κορμί και την ψυχή .
Θυμάται ότι την Μεγάλη Εβδομάδα θα πρέπει σε δύο τουλάχιστον εκδηλώσεις της εκκλησίας να πάει .
Στον Επιτάφιο και στην Ανάσταση .
Έτσι το Πάσχα Απρίλιο του 2010 που ήμασταν στο village Murtonhttps://en.wikipedia.org/wiki/Murton,_County_Durham
της Βορείου Αγγλίας το πρώτο που ψάξαμε να βρούμε ήταν μια Ορθόδοξη εκκλησία να πάμε να κάνουμε Ανάσταση .
Υπήρχαν σίγουρα στις μεγάλες πόλεις τα Newcastle και αλλού αλλά μάθαμε ότι στο κοντινό Ντάραμ
https://en.wikipedia.org/wiki/Durham,_England
διάσημο για το πολύ καλό Πανεπιστήμιο του
https://www.dur.ac.uk/
που πάντα ήταν ανάμεσα στα 10 πρώτα της Αγγλίας και γνωστό για τον υπέροχο Καθεδρικό Ναό από τον 10 ο περίπου αιώνα ,
ότι θα γίνει Ορθόδοξη Ανάσταση .
Ψάχνοντας περισσότερο μάθαμε ότι στο Πανεπιστήμιο υπήρχε τμήμα Ορθόδοξης Θεολογίας .
Aπίστευτο αλλά όμως αληθινό και είχε αρκετούς φοιτητές από Ελλάδα και από όλες σχεδόν τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και μάλιστα έδινε και μεταπτυχιακούς τίτλους .
Η ψυχή του τμήματος ήταν ένα Άγγλος Ορθόδοξος ιερέας .
Η απόφαση ελήφθη και όλη η οικογένεια στην ώρα μας βρισκόμασταν στο μικρό παρεκκλήσι Church of St. Mary The Less : Chapel of St' John's College : Durham
http://community.dur.ac.uk/parish.stm…/the_church/church.htm
του μεγάλου καθεδρικού ναού του Νtάραμ , Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου της Παναγίας και του Αγίου Cuthbert .
Ο καθεδρικός ναός θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα δείγματα της AD Norman αρχιτεκτονικής και έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς .
https://en.wikipedia.org/wiki/Durham_Cathedral
Το Παρεκκλήσι του λοιπόν αυτό το μοιράζονταν για τις ανάγκες του και το τμήμα της Ορθόδοξης Θεολογίας του Πανεπιστημίου .
Φτάσαμε στην ώρα μας , σε ένα γραφικό κλασσικού Αγγλικανικού ρυθμού πέτρινο , πανέμορφο, μέσα σε καταπράσινο ήσυχο περιβάλλον.
Ο φωτισμός λιγοστός έξω μια και ήταν απόκεντρο αλλά νομίζω ήταν ότι έπρεπε για την Ανάσταση .
Η λειτουργία μέσα στο παρεκκλήσι στολισμένο συμπληρωματικά με τα Ορθόδοξα σύμβολα ξεκίνησε και τότε είδαμε τον Άγγλο Ορθόδοξο ιερέα ένα αδύνατο ξερακιανό , συμπαθέστατο , χαμογελαστό , ξανθό που μας χαιρέτησε όλους με χαμόγελο σε 5 - 6 γλώσσες δηλαδή Ελληνικά , Ρώσικα , Πολωνέζικα , Ρουμάνικα Βουλγάρικα μια και είχαν μαζευτεί αρκετοί ορθόδοξοι από την γύρω περιοχή φοιτητές καθηγητές και εργαζόμενοι .
Η λειτουργία άρχισε πολύγλωσση αλλά βάση πάντα ήταν τα Ελληνικά.
Χορωδία από κοπέλες πιθανότατα φοιτήτριες η υποψήφιες μεταπτυχιακές .
Μία καταπληκτική λειτουργία , ο καθένας έψαλλε στην γλώσσα του και όλοι μαζί τις κύριες ψαλμωδίες στα Ελληνικά .
Τα πάντα με τον παραδοσιακό Ορθόδοξο τρόπο .
Λίγο πριν την Ανάσταση ο Άγγλος ιερέας μας έβγαλε έξω στην αυλή όπου το σκοτάδι έσπαγε μόνο από το Άγιο φως των λαμπάδων όταν μας το μετέφερε ο ίδιος ο ιερέας .
Μεγάφωνα δεν υπήρχαν φυσικά , ο ιερέας έψαλλε το Χριστός Ανέστη στα Ελληνικά και στα Αγγλικά και μετά οι κοπέλες της χορωδίας στην γλώσσα τους και στο τέλος όλοι μαζί στα Ελληνικά .
Η συγκίνηση μας ήταν μεγάλη θέλαμε δεν θέλαμε .
Μετά την Ανάσταση μπήκαμε μέσα και για πρώτη φορά στη ζωή μου έμεινα μέχρι το τέλος της .
Ήταν πραγματικά μια μυσταγωγία που δεν είχε καμιά σχέση με τα δικό μας πανηγυρτζίδικο τρόπο .
Φυσικά την Ανάσταση αυτήν την θυμόμουν πάντα με συγκίνηση και φέτος εντελώς τυχαία βρήκα μέσα στο χάος των φωτογραφιών μου 2 φωτογραφίες που είχα βγάλει τότε με το κινητό .
Η μία μέσα στον ναό και η άλλη έξω την στιγμή που ο ιερέας έλεγε το Χριστός Ανέστη .
Βρήκα και στο Gogle earth το παρεκκλήσι και τον χάρτη της περιοχής και το ανεβάζω κι αυτό .
Αν και πέρασαν τόσα χρόνια αξίζει να τις δει κανείς έστω και καθυστερημένα …

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις

ΣχολιάστεΚοινοποιήστε