2014_05_13 ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΒΑΣ . ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η αγαπημένη μου παλιά γειτονιά που γεννήθηκα και μεγάλωσα ...
Ξεφυλλίζοντας το υπέροχο άλμπουμ του Μέγα με τις φωτογραφίες του Λυκίδη βρήκα μία άλλη φωτογραφία που δεν την είχα ξαναδεί .
Το μνημείο του δολοφονημένου Βασιλιά Γεωργίου στην παλιά μου γειτονιά όπως το θυμόμουν στην παλιά του θέση με πλάτη στην θάλασσα .
Σήμερα το έχουν μετακινήσει από την παλιά του θέση και έχουν καταργήσει τα περιμετρικά κάγκελά του .
Δεξιά του φαίνεται το υπέροχο νεοκλασικό του Καθηγητού Ιατρικής Αλεξανδρίδη με την ψηλή πέτρινη περίφραξη του .
Η περίφραξη κατέληγε στην θάλασσα με κολονάκια και καγκελάκι επάνω τους .
Υπήρχε και μια μεγάλη μαύρη μεταλλική πόρτα που την κρύβει το μνημείο .
Το μαγευτικό στην φωτογραφία είναι ότι 100 μέτρα από την Βασιλέως Γεωργίου άρχιζε η θάλασσα ο πανέμορφος Θερμαϊκός που μας δρόσιζε τα καλοκαίρια όπως φαίνεται από τους ανθρώπους που αγναντεύουν την θάλασσα και τον απολαμβάνουν .
Ακριβώς δίπλα στα αριστερά ήταν το Εξοχικό Καστέλα όπου με μια γκαζόζα άφηνες τα ρούχα σου στο τραπεζάκι και κολυμπούσες σε μια πολύ καθαρή θάλασσα .
Όλα τα παραλιακά σπίτια σχεδόν της περιοχής είχαν την δική τους ξύλινη σκάλα όπου είχαν δεμένη την βαρκούλα τους .
Τότε η Θεσσαλονίκη ακόμη ήταν πόλη παραλιακή.
Η θάλασσα ήταν μέρος της καθημερινότητάς μας .
Ιδιαίτερα για τα παιδιά και τους νέους της περιοχής που ήταν το μέρος που περνούσαν μεγάλο μέρος της ημέρας τους , μέρος των παιχνιδιών και δραστηριοτήτων τους .
Μπάνιο , ψάρεμα , βαρκάδα , βόλτα , έρωτας …
Στο περιμετρικό κάγκελο επάνω καμαρωτός καμαρωτός κι εγώ είμαι ανεβασμένος όρθιος στην αγκαλιά του νονού μου 2-3 χρόνων σε μια αγαπημένη ασπρόμαυρη φωτογραφία που μας έβγαλε πλανόδιος φωτογράφος …
Η φωτογραφία που ανεβάζω είναι « κλεμμένη » με το κινητό μου και δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να φανεί .
Αν κανείς διαθέτει το άλμπουμ της πρώτης έκδοσης που ποιοτικά ήταν πολύ ανώτερη από την δεύτερη αν θέλει ας κάνει τον κόπο να την ανεβάσει .
Ανεβάζω μαζί με την φωτογραφία και το κείμενο που την συνοδεύει που από ότι λέει στο άλμπουμ γράφτηκε με την συμμετοχή του Ντίνου Χριστιανόπουλου …
Ξεφυλλίζοντας το υπέροχο άλμπουμ του Μέγα με τις φωτογραφίες του Λυκίδη βρήκα μία άλλη φωτογραφία που δεν την είχα ξαναδεί .
Το μνημείο του δολοφονημένου Βασιλιά Γεωργίου στην παλιά μου γειτονιά όπως το θυμόμουν στην παλιά του θέση με πλάτη στην θάλασσα .
Σήμερα το έχουν μετακινήσει από την παλιά του θέση και έχουν καταργήσει τα περιμετρικά κάγκελά του .
Δεξιά του φαίνεται το υπέροχο νεοκλασικό του Καθηγητού Ιατρικής Αλεξανδρίδη με την ψηλή πέτρινη περίφραξη του .
Η περίφραξη κατέληγε στην θάλασσα με κολονάκια και καγκελάκι επάνω τους .
Υπήρχε και μια μεγάλη μαύρη μεταλλική πόρτα που την κρύβει το μνημείο .
Το μαγευτικό στην φωτογραφία είναι ότι 100 μέτρα από την Βασιλέως Γεωργίου άρχιζε η θάλασσα ο πανέμορφος Θερμαϊκός που μας δρόσιζε τα καλοκαίρια όπως φαίνεται από τους ανθρώπους που αγναντεύουν την θάλασσα και τον απολαμβάνουν .
Ακριβώς δίπλα στα αριστερά ήταν το Εξοχικό Καστέλα όπου με μια γκαζόζα άφηνες τα ρούχα σου στο τραπεζάκι και κολυμπούσες σε μια πολύ καθαρή θάλασσα .
Όλα τα παραλιακά σπίτια σχεδόν της περιοχής είχαν την δική τους ξύλινη σκάλα όπου είχαν δεμένη την βαρκούλα τους .
Τότε η Θεσσαλονίκη ακόμη ήταν πόλη παραλιακή.
Η θάλασσα ήταν μέρος της καθημερινότητάς μας .
Ιδιαίτερα για τα παιδιά και τους νέους της περιοχής που ήταν το μέρος που περνούσαν μεγάλο μέρος της ημέρας τους , μέρος των παιχνιδιών και δραστηριοτήτων τους .
Μπάνιο , ψάρεμα , βαρκάδα , βόλτα , έρωτας …
Στο περιμετρικό κάγκελο επάνω καμαρωτός καμαρωτός κι εγώ είμαι ανεβασμένος όρθιος στην αγκαλιά του νονού μου 2-3 χρόνων σε μια αγαπημένη ασπρόμαυρη φωτογραφία που μας έβγαλε πλανόδιος φωτογράφος …
Η φωτογραφία που ανεβάζω είναι « κλεμμένη » με το κινητό μου και δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να φανεί .
Αν κανείς διαθέτει το άλμπουμ της πρώτης έκδοσης που ποιοτικά ήταν πολύ ανώτερη από την δεύτερη αν θέλει ας κάνει τον κόπο να την ανεβάσει .
Ανεβάζω μαζί με την φωτογραφία και το κείμενο που την συνοδεύει που από ότι λέει στο άλμπουμ γράφτηκε με την συμμετοχή του Ντίνου Χριστιανόπουλου …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου