Πράγματι για την αρχιτεκτονική του νέου κτιρίου της ΕΜΣ που στεγάστηκε το ΚΘΒΕ είχαν εκφραστεί την εποχή που χτίστηκε πολλά , αν θυμάμαι καλά στην πλειοψηφία τους όχι κολακευτικά σχόλια .
Μόλις είχαμε μεταβεί στο επόμενο στάδιο εξέλιξης από την ξυλόσομπα στις εργοστασιακές Ελληνικής Κατασκευής θερμάστρες που έκαιγαν καθαρό πετρέλαιο .
Ένα μοντέλο της έμοιαζε καταπληκτικά με το όλο κτίσμα .
Τι τόθελε και το ξεφούρνιζε ένας δεν θυμάμαι ποιός , την άλλη μέρα έγινε χαμός .
Σόμπα την ανεβάζανε , θερμάστρα την κατεβάζανε .
Κανείς όμως δεν τόλμησε να πει κουβέντα για την λειτουργικότητα του .
Ήταν ένα κτίριο που έκανε άριστα την δουλειά του και μεγαλούργησε σαν θέατρο ιδίως όταν Διευθυντής του ήταν ο Σωκράτης Καραντινός .
Οι παραστάσεις που ανέβασε άφησαν εποχή , η παραγκωνισμένη για χρόνια Θεσσαλονίκη έλαμψε κυριολεκτικά θεατρικά και όλα τα μεγάλα ονόματα της Αθήνας το είχαν τιμή τους να συμμετάσχουν σε μία παράσταση του .
Μόνο μιά φορά θυμάμαι ´´ τάφτυσε ´´ το θέατρο .
Για πρώτη φορά προσκεκλημένη ήταν η διάσημη όπερα της Σόφιας με την επική παράσταση ´´ Μπόρις Γκουντούνωφ ´´ .
Επισημότητες , παρουσίες όλων των μεγάλων της πόλης , προξένων δημάρχων κλπ
Την εποχή εκείνη μούχε κολλήσει και μένα το πάθος , τα κατάφερα ήμουν παρών πρώτο εξώστη , καμαρωτός καμαρωτός ανυπόμονος περίμενα να δώ για πρώτη φορά ζωντανή όπερα .
Τα φώτα σβήνουν , η παράσταση αρχίζει , σκηνικά καταπληκτικά , κοστούμια υπέροχα , φωνές φοβερές , κόντεψα να κλατάρω από ευτυχία .
Τελειώνει η πρώτη πράξη , μας είχαν ειδοποιήσει ότι έχει πολλές πράξεις , όπερα βλέπεις .
Υπομονετικά περιμέναμε να αρχίσει η δεύτερη .
Περνάνε 2 , 3 , 5 λεπτά .
Περνάνε 10 , 20 λεπτά αρχίσαμε να ανησυχούμε .
Τι να συμβαίνει άραγε ..
Έν τω μεταξύ ακούγαμε θορύβους από την σκηνή καρφώματα , κάτι θα επισκευάζουν φανταστήκαμε και κάναμε υπομονή .
Στην μισή ώρα περίπου ανοίγει η σκηνή πανδαισία , νέο σκηνικό υπέροχο , χρώματα εντυπωσιακά , άξιζε η αναμονή είπαμε .
Πολύ σύντομα όμως η αυλαία κλείνει , πράξη δεύτερη είπαμε .
Άρχισε πάλι η αναμονή 5-10-15-20 λεπτά πάλι στην μισή ώρα ανοίγει η αυλαία , άλλα ποιό εντυπωσιακά σκηνικά , χρώματα , αρώματα , νέα πανδαισία , νέος ενθουσιασμός ευτυχία , χαλάλι του και πάλι .
Όμως δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τι μας περίμενε .
Οι πράξεις ακολούθησαν η μία την άλλη και για να μή τα πολυλογώ η παράσταση της όπερας κράτησε ούτε λίγο ούτε πολύ 6,5 ώρες .
Ο κόσμος εξουθενωμένος αποχώρησε άλλοι μουρμουρίζοντας , άλλοι ψιλοβρίζοντας άλλοι ορκίζονταν ότι όπερα να τους πληρώνανε δεν θα ξανάβλεπαν , αφού απόγευμα μπήκαμε στο θέατρο και κόντευε να ξημερώσει .
Τι είχε συμβεί ...
Ο μελετητής όλα τα είχε προβλέψει το θέατρο ήταν άψογο .
Ένα δεν είχε προβλεφτεί που χρειαζόταν οπωσδήποτε το τεράστιο έτσι κι αλλιώς έργο , κινητή σκηνή , ώστε όταν παιζόταν η μία πράξη οι τεχνικοί στο άλλο επίπεδο της σκηνής να δουλεύουν ετοιμάζοντας το σκηνικό της επόμενης πράξης .
Γι αυτό είπα σχηματικά το θέατρο άριστο αλλά εδώ ´´ τάφτυσε ´´ έλλειπε από τον εξοπλισμό του η κινητή σκηνή .
Δεν ξέρω αλλά νομίζω ότι μετά μια και ο χώρος υπήρχε έγινε η εγκατάσταση κινητής ώστε να μπορεί να παίζουν τέτοιων απαιτήσεων έργα ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου