2014_12_25 Ο ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ

2014_12_25    Ο ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ 

Δανείστηκα την φωτογραφία από τον φίλο Βαγγέλη Μαυρουδή για να γράψω κι εγώ κάτι για τον Ξενοφώντα ....

Ποιός μαθητής της εποχής μας δεν γνώριζε τον Ξενοφώντα.

Μυθική μορφή μιας ολόκληρης γενιάς ,

την εποχή που τα σχολικά βιβλία του Δημοτικού και του Γυμνασίου του ΟΕΣΒ και φυσικά και του Πανεπιστημίου όσο κι αν σήμερα φαντάζει περίεργο στα σημερινά παιδιά τα αγοράζαμε πανάκριβα από τα βιβλιοπωλεία .

Ελάχιστα παιδιά μπορούσαν κάθε χρονιά να αγοράσουν καινούργια βιβλία .

Τα περισσότερα είχαν παλιά από τα οποία είχαν προηγούμενα περάσει πολλοί μαθητές .

Ελάχιστα από αυτά ήταν σε καλή κατάσταση .

Τα περισσότερα ήταν σε άθλια κατάσταση χιλιομουντουρωμένα , χιλιοζωγραφισμένα .

Μέσα από το απίθανο αυτό συνονθύλευμα των σχολικών σημειώσεων ,

σημειώσεων ποδοσφαιρικών ομάδων , αφιερώσεων τύπου ´´Μαρία σ´ αγαπώ ´´

Φαινόταν κάπου στο χάος έντυπο το

´´ Regina rosas amat. Agricola silvam et umbram silvarum amat ´´

των Λατινικών του Γυμνασίου .

Μυθική εποχή και κάπου εδώ μέσα υπάρχει ο θρύλος πλέον Ξενοφώντας .

Βλέποντάς τον μετά τόσα χρόνια στην φωτογραφία συγκλονίστηκα .

Η περίεργη μορφή του με την πλακουτσή μύτη του που μου θύμιζε πάντα χωρίς να είναι και πιςτό του αντίγραφο μεγάλο μας φιλόσοφο Σωκράτη ξύπνησε μέσα μου απίθανες μνήμες και συναισθήματα ...

Τι να πρωτοθυμηθώ από αυτόν .

Όλοι όσοι τον γνώρισαν υποθέτω θα έχουν κάτι προσωπικό να θυμηθούν .

Ήταν ένας ζωντανός , αεικίνητος άνθρωπος , πανέξυπνος μια ζωντανή κινητή εγκυκλοπαίδεια , ένας άνθρωπος Google της εποχής του .

Το μαγαζί του στην οδό Καστριτσίου επάνω η επιγραφή με μεγάλα κεφαλαία γράμματα

´´ Ξ Ε Ν Ο Φ Ω Ν ´´

Μέσα το απόλυτο χάος .

Βιβλία , βιβλία , βιβλία , παντού βιβλία , όπου και να κοίταζες παντού βιβλία , από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι .

Και μέσα εκεί κυρίαρχος σε ένα μικρό διάδρομο μου μόλις και μετά βίας υπήρχε στο μαγαζί , ανάμεσα στους σωρούς βιβλίων ο Ξενοφών .

Πάντα κάτι τακτοποιούσε πάντα κάτι είχε στο χέρι του και του άλλαζε θέση .

Μόλις έμπαινες μαθητής εσύ μέσα σταματούσε για λίγο το ταχτοποίημα .

- Τι θέλεις ?

- Ξενοφώντα ο φιλόλογος μας στο Α ´ Γυμνάσιο μας είπε από Δευτέρα ξεκινάμε Όμηρο , μήπως σου βρίσκεται κανένα παλιό βιβλίο της Ηλιάδας το Οργανισμού σε καλή κατάσταση ?

Έξυνε για λίγο την φαλάκρα του και με δυό - τρεις κινήσεις μέσα στο απίστευτο χάος σου έβγαζε 2-3 βιβλία της Ηλιάδας .

Διάλεγες αυτό που ήταν σε καλύτερη κατάσταση ...

- Πόσο κάνει Ξενοφώντα ?

- Αυτό 15 δραχμές

- Πολλά είναι ρε Ξενοφών ...

- Πάρε αυτό με 10 δραχμές .... και σου έδειχνε ένα σε χειρότερη κατάσταση .

Τελικά έπεφτε το σχετικό παζάρι και το έπαιρνες 10 δραχμές .

Έφευγες και θυμώσουν ότι και κάτι άλλο ήθελες και ξανάμπαινες μέσα .

- Ξενοφών ξέχασα έχω ένα Ελληνοαγγλικό Λεξικό που δεν το χρειάζομαι πόσο δίνεις γι αυτό .

Το παίρνει στα χέρια του το γυρνά από δω από κεί το ξεφυλλίζει ταχύτατα ...

- Πάρε ένα τάλιρο ...

- Λίγα είναι ρε Ξενοφών κάντο 7 δραχμές .

Η συμφωνία κλείνει στις 7 και ο Ξενοφών συνεχίζει την ατελείωτη δουλειά του το ταχτοποίημα του χαώδους βιβλιοπωλείου παλαιών βιβλίων .

Είχε θησαυρούς εκεί μέσα εκτός από τα βιβλία της καθημερινής ρουτίνας .

Μια μέρα είδαμε το βιβλιοπωλεία κλειστό δεν ξανάνοιξε ποτέ , ο Ξενοφών πέθανε .

Μετά καιρό ξαναπέρασα από εκεί το μαγαζί και πάλι ανοιχτό .

Μπαίνω μέσα και η έκπληξη ...

- Πέτρο τι γυρεύεις εδώ ρωτώ .

- Δεν τόμαθες Γιώργο αγόρασα το μαγαζί του Ξενοφώντα πακέτο με όλο τα βιβλία και το αρχείο του .

- Μπράβο Πέτρο καλές δουλειές ...

Ο Πέτρος Γεωργίου συμμαθητής , φίλος και γείτονας από την Αγία Τριάδα και από το 12 ο Δημοτικό κληρονόμησε από τον πατέρα του το κανονικό βιβλιοπωλείο του πατέρα του στην γωνία Καστριτσίου και Αγίας Σοφίας και έκανε μια σωστή επιχειρηματική κίνηση .

Το δούλεψε αρκετά χρόνια , αλλά χωρίς τον Ξενοφώντα το μαγαζί έχασε την αίγλη του , ήταν ένα άλλο μαγαζί .

Οι θρύλοι δεν ξαναγεννιούνται ....


Τέτοιες μέρες χρειάζεται μια σπίθα για να ανάψει φωτιά .
Η σπίθα ήταν μια φωτογραφία από τον φίλο μου από την Ξάνθη τον Βαγγέλη Μαυρουδή που μου την έστειλε αυτήν που βλέπουμε του Ξενοφώντα μέσα σε ένα αρχείο word που το facebook δεν την δεχόταν .
Την μετέτρεψα σε jpg και του την επέστρεψα και έτσι την ανέβασε στην ´´ Άγνωστη Θεσσαλονίκη ´´
Από εκεί οι αναμνήσεις εισέβαλαν σαν καταρράκτης.
Το να βρεις καλά σχολικά βιβλία εκείνη την εποχή αν δεν είχες χρήματα να τα αγοράσεις ηταν μια περιπέτεια . 
Το 1965 ήταν ακόμη μακρυά όταν η Ένωση Κέντρου του Γέρου της Δημοκρατίας με την άνοδό της στην εξουσία εφάρμοσε την εξαγγελθείσα πολιτική της , της Δωρεάν Παιδείας και έδωσε για πρώτη φορά καινούργια βιβλία σχολικά και Πανεπιστημιακά σε όλους αδιακρίτως . 
Κατάργησε τις εγγραφές και τα δίδακτρα στα Πανεπιστήμια και όπου αλλού υπήρχαν . 
Ένας μακροχρόνιος αγώνας μαθητών φοιτητών είχε φέρει αποτέλεσμα και ο Γέρος είχε κερδίσει για πάντα την αγάπη της νεολαίας ιδιαίτερα της μη προνομιούχας .
Μέχρι τότε αν δεν είχες μεγαλύτερο αδελφό , ξάδελφο η φίλο να τα κληρονομήσεις η να τα αγοράσεις τα βιβλία σου σε φτηνή τιμή η μόνη λύση ήταν ο Ξενοφώντας .
Υπήρχαν βέβαια πολλά μικρομάγαζα στις γειτονιές που έκαναν αυτήν την ίδια δουλειά αλλά ο Ξενοφώντας ήταν ο πρώτος , είχε τα πάντα .
Χάθηκαν τεράστια ταλέντα , πολύ μεγάλα μυαλά από την έλλειψη μέσων πρόσβασης σε σπουδές .
Για να πας στον Ξενοφώντα η απόσταση από την γειτονιά μας ήταν μεγάλη και έπρεπε να συνυπολογίσεις και τα τραμβαγιάτικα μια κι ο κόσμος δεν είχε συνηθίσει να λέει αλλιώς το εισιτήρια του αστικού , το τραμ ξηλώθηκαν το 1957 όταν ήμασταν Δευτέρα Γυμνασίου .
Έτσι συνδύαζα πάντα το δρομολόγιο ώστε να έχω μαζί μου τον Εφραίμη , δηλαδή τον Ιορδάνη Ευφραιμίδη τον συμμαθητή μου που τον λέγαμε μ´ αυτό το  παρατσούκλι παραφράζοντας το επώνυμό του , μέγα παζαρτζή μια κι εγώ από ότι φαίνεται δεν τα κατάφερνα και έχανα πολύτιμο χαρτζιλίκι .
Μου επεσήμαναν σ ´ αυτήν την ανάρτηση ότι στο βιβλίο του ο Ντίνος Χριστιανόπουλος που έγραψε για τα παλιά βιβλιοπωλεία της Θεσσαλονίκης δεν είχε και την καλύτερη γνώμη για τον Ξενοφώντα . 
Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τον μεγάλο μας Ντίνο Χριστιανόπουλο , δεν νομίζω ότι διαφωνώ μαζί του μ ´ αυτά που γράφω , μια και αυτός σαν μεγαλύτερος μας ηλικιακά και άνθρωπος των γραμμάτων έχει σίγουρα βαρύνουσα γνώμη .
Μπορούσε να κρίνει και να συγκρίνει .
Εμείς ακόμη άβγαλτα μαθητούδια με ελάχιστο χαρτζιλίκι ψάχναμε απλώς να εξασφαλίσουμε τα σχολικά βιβλία της χρονιάς σε φτηνή τιμή και τίποτε άλλο .