2015_05_28 ΤΟ ΓΙΑΠΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ Β. ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΗΣ Ε.Μ. Σ .
Τα χαμηλά κτίρια με την κεραμοσκεπή προϋπήρχαν και διατηρήθηκαν και κατά την διάρκεια της ανέγερσης του Θεάτρου της ΕΜΣ .
Τα χρησιμοποιόυσαν σαν βοηθητικά της κατασκευής που κράτησε αρκετά χρόνια και εμπόδιζαν την πρόσβαση στο εργοτάξιο .
Κολλητά επάνω τους κάρφωσαν και την περίφραξη που κύκλωσε το τεράστιο κτίριο και κατεδαφίστηκαν μαζί μ´ αυτήν μετά την αποπεράτωση του θεάτρου .
Στην θέση τους δημιουργήθηκε η μικρή πλατεία - πεζοδρόμιο - μπροστά στο ΚΘΒΕ και ανέπνευσε ο χώρος και ανακουφίστηκαν οι περίοικο , μια και από ότι φαινόταν από την καθυστερημένη χρηματοδότηση του έργου άρχισαν να ενοχλούνται και γκρίνιαζαν και οι Θεσσαλονικείς με το δίκιο τους , συγκρίνοντάς το με τα έργα της πρωτευούσης που κατασκεύαζαν και ανακατασκεύαζαν τότε τις κεντρικές πλατείες κάθε τρις και λίγο .
Τα λιγοστά χρήματα που φαίνεται έστελναν για το έργο , δεν επαρκούσαν και κάποια στιγμή κατάργησαν και την φύλαξη του σχεδόν εγκαταλελειμμένου εργοταξίου που για πολλά χρόνια ήταν ´´ καρά γιαπί ´´ δηλαδή , στην φάση του τελειώματος των εργασιών του μπετόν σε αναμονή του χτισίματος της τοιχοποιίας με τούβλα .
Έτσι ευκαιρίας δοθείσης αφού ανοίχτηκαν αρκετές τρύπες στην περίφραξη το ´´καρά γιαπί ´´ παρεδόθη προς χρήσιν σε διάφορους περίεργους τύπους την νύχτα και στην διάθεση για περιπέτεια και ανακαλύψεις αγνώστων χώρων , της πιτσιρικαρίας που σύχναζε εκεί δίπλα στο ´´ παιδικό ´´ της ΧΑΝΘ .
Οι περίοικοι άρχισαν να ανησυχούν και ήταν πραγματικό πρόβλημα για την πόλη .
Οι υποσχέσεις που δίνονταν κάθε Σεπτέμβρη στην έκθεση κατά την διάρκεια των εγκαινίων από τον εκάστοτε πρωθυπουργό γρήγορα ξεχνιόταν και το κακό διαιωνίζονταν .
Τότε η διαολεμένη περιέργεια μου και της παρέας , μας έκανε να αγνοήσουμε απαγορεύσεις και κανόνες .
Τρύπωσα κι εγώ μια μέρα από ένα άνοιγμα του φράκτη παρέα με εμπειρότερους εμού που τόχαν ξανακάνει να δούμε επί τέλους το περίφημο θέατρο που κατήντησε της ´´ Θεσσαλονίκης το γιοφύρι ´´ .
Μέσα επικρατούσε εγκατάλειψη .
Εργαλεία υλικά παρατημένα και λεηλατημένα .
Ο δικός μας στόχος ήταν βέβαια άλλος , θέλαμε να μπούμε μέσα στο εσωτερικό του κτιρίου να δούμε τους περίφημους εξώστες που ήταν ακόμη στα μπετά .
Μέσα επειδή το κτίριο δεν ήταν προορισμένο για κατοικία άλλα για θέατρο τα ανοίγματα ήταν περιορισμένα και ιδιαίτερα στην κεντρική αίθουσα επικρατούσε σκοτάδι μέρα μεσημέρι .
Βρήκαμε εύκολα το κλιμακοστάσιο με μεγάλη προσοχή , γιατί παντού είχε παγίδες και κάποια στιγμή οι τρύπες των ασανσέρ βρέθηκαν απροειδοποίητα μπροστά μας .
Βρήκαμε τον Α ´ εξώστη πλησιάσαμε στην άκρη του όπου φυσικά δεν υπήρχε περίφραξη ψιλοτρομάξαμε αλλά το θέαμα ήταν εκπληκτικό , μέσα στο μισοσκόταδο πρόβαλε όλο το τεράστιο θέατρο εντυπωσιακό .
- Σκέψου πως θα φαίνεται από ψηλά από τον Γ ´ εξώστη είπαμε όλοι με ένα στόμα και τρέξαμε σαν αφηνιασμένοι στην σκάλα , προσέχοντας αυτή τη φορά την τρύπα του ασανσέρ που έχασκε αφύλακτη .
Παρακάμψαμε τον Β ´ και γραμμή για τον Γ ´ .
Εκεί το σκοτάδι ήταν πυκνότερο και μπήκαμε σιγά σιγά γιατί δεν καλοβλέπαμε προσέχοντας στο πάτωμα μη πατήσουμε κανένα σκουριασμένο καρφί .
Σε λίγα βήματα φτάσαμε σχεδόν στην άκρη .
Ακόμη νοιώθω την ανατριχίλα , το άδειασμα από αίμα στις γάμπες μου όταν πλησίασα σε απόσταση ασφαλείας την άκρη του πατώματος από μπετόν του Γ ´ εξώστη .
Εκεί χωρίς καμιά προφύλαξη και με γλιστερό από τριμμένο μπετόν δάπεδο έπρεπε να σταθούμε .
Βέβαια η θέα εκπληκτική δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα , η τεράστια σκηνή του θεάτρου χανόταν στο σκοτεινό βάθος , η πλατεία απλωνόταν τεράστια κι αυτή , εξείχαν κι οι δύο από κάτω εξώστες κι εμείς σχεδόν σέρνοντας φτάσαμε στην άκρη .
Τρέμοντας μη γλιστρήσουμε αφού θαυμάσαμε για αρκετή ώρα το πρωτόφαντο για μας θέαμα γυρίσαμε πίσω σιγά σιγά πίσω σέρνοντας .
Είδαμε αυτό επί τέλους για το οποίο για το οποίο αγνοήσαμε όλους τους κανόνες και κανονισμούς κυρίως της ασφάλειας μια κι ο κίνδυνος να συμβεί κάποιο δυστύχημα ήταν άμεσος .
Η επιστροφή ήταν εύκολη ξέραμε πλέον τα μονοπάτια .
Μετά από εμάς τους πρωτοπόρους της γειτονιάς ακολούθησαν κι άλλοι παρασυρμένοι από τις διηγήσεις μας ευτυχώς χωρίς ατύχημα ...
( Η φωτογραφία από τις Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης )
Τα χαμηλά κτίρια με την κεραμοσκεπή προϋπήρχαν και διατηρήθηκαν και κατά την διάρκεια της ανέγερσης του Θεάτρου της ΕΜΣ .
Τα χρησιμοποιόυσαν σαν βοηθητικά της κατασκευής που κράτησε αρκετά χρόνια και εμπόδιζαν την πρόσβαση στο εργοτάξιο .
Κολλητά επάνω τους κάρφωσαν και την περίφραξη που κύκλωσε το τεράστιο κτίριο και κατεδαφίστηκαν μαζί μ´ αυτήν μετά την αποπεράτωση του θεάτρου .
Στην θέση τους δημιουργήθηκε η μικρή πλατεία - πεζοδρόμιο - μπροστά στο ΚΘΒΕ και ανέπνευσε ο χώρος και ανακουφίστηκαν οι περίοικο , μια και από ότι φαινόταν από την καθυστερημένη χρηματοδότηση του έργου άρχισαν να ενοχλούνται και γκρίνιαζαν και οι Θεσσαλονικείς με το δίκιο τους , συγκρίνοντάς το με τα έργα της πρωτευούσης που κατασκεύαζαν και ανακατασκεύαζαν τότε τις κεντρικές πλατείες κάθε τρις και λίγο .
Τα λιγοστά χρήματα που φαίνεται έστελναν για το έργο , δεν επαρκούσαν και κάποια στιγμή κατάργησαν και την φύλαξη του σχεδόν εγκαταλελειμμένου εργοταξίου που για πολλά χρόνια ήταν ´´ καρά γιαπί ´´ δηλαδή , στην φάση του τελειώματος των εργασιών του μπετόν σε αναμονή του χτισίματος της τοιχοποιίας με τούβλα .
Έτσι ευκαιρίας δοθείσης αφού ανοίχτηκαν αρκετές τρύπες στην περίφραξη το ´´καρά γιαπί ´´ παρεδόθη προς χρήσιν σε διάφορους περίεργους τύπους την νύχτα και στην διάθεση για περιπέτεια και ανακαλύψεις αγνώστων χώρων , της πιτσιρικαρίας που σύχναζε εκεί δίπλα στο ´´ παιδικό ´´ της ΧΑΝΘ .
Οι περίοικοι άρχισαν να ανησυχούν και ήταν πραγματικό πρόβλημα για την πόλη .
Οι υποσχέσεις που δίνονταν κάθε Σεπτέμβρη στην έκθεση κατά την διάρκεια των εγκαινίων από τον εκάστοτε πρωθυπουργό γρήγορα ξεχνιόταν και το κακό διαιωνίζονταν .
Τότε η διαολεμένη περιέργεια μου και της παρέας , μας έκανε να αγνοήσουμε απαγορεύσεις και κανόνες .
Τρύπωσα κι εγώ μια μέρα από ένα άνοιγμα του φράκτη παρέα με εμπειρότερους εμού που τόχαν ξανακάνει να δούμε επί τέλους το περίφημο θέατρο που κατήντησε της ´´ Θεσσαλονίκης το γιοφύρι ´´ .
Μέσα επικρατούσε εγκατάλειψη .
Εργαλεία υλικά παρατημένα και λεηλατημένα .
Ο δικός μας στόχος ήταν βέβαια άλλος , θέλαμε να μπούμε μέσα στο εσωτερικό του κτιρίου να δούμε τους περίφημους εξώστες που ήταν ακόμη στα μπετά .
Μέσα επειδή το κτίριο δεν ήταν προορισμένο για κατοικία άλλα για θέατρο τα ανοίγματα ήταν περιορισμένα και ιδιαίτερα στην κεντρική αίθουσα επικρατούσε σκοτάδι μέρα μεσημέρι .
Βρήκαμε εύκολα το κλιμακοστάσιο με μεγάλη προσοχή , γιατί παντού είχε παγίδες και κάποια στιγμή οι τρύπες των ασανσέρ βρέθηκαν απροειδοποίητα μπροστά μας .
Βρήκαμε τον Α ´ εξώστη πλησιάσαμε στην άκρη του όπου φυσικά δεν υπήρχε περίφραξη ψιλοτρομάξαμε αλλά το θέαμα ήταν εκπληκτικό , μέσα στο μισοσκόταδο πρόβαλε όλο το τεράστιο θέατρο εντυπωσιακό .
- Σκέψου πως θα φαίνεται από ψηλά από τον Γ ´ εξώστη είπαμε όλοι με ένα στόμα και τρέξαμε σαν αφηνιασμένοι στην σκάλα , προσέχοντας αυτή τη φορά την τρύπα του ασανσέρ που έχασκε αφύλακτη .
Παρακάμψαμε τον Β ´ και γραμμή για τον Γ ´ .
Εκεί το σκοτάδι ήταν πυκνότερο και μπήκαμε σιγά σιγά γιατί δεν καλοβλέπαμε προσέχοντας στο πάτωμα μη πατήσουμε κανένα σκουριασμένο καρφί .
Σε λίγα βήματα φτάσαμε σχεδόν στην άκρη .
Ακόμη νοιώθω την ανατριχίλα , το άδειασμα από αίμα στις γάμπες μου όταν πλησίασα σε απόσταση ασφαλείας την άκρη του πατώματος από μπετόν του Γ ´ εξώστη .
Εκεί χωρίς καμιά προφύλαξη και με γλιστερό από τριμμένο μπετόν δάπεδο έπρεπε να σταθούμε .
Βέβαια η θέα εκπληκτική δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα , η τεράστια σκηνή του θεάτρου χανόταν στο σκοτεινό βάθος , η πλατεία απλωνόταν τεράστια κι αυτή , εξείχαν κι οι δύο από κάτω εξώστες κι εμείς σχεδόν σέρνοντας φτάσαμε στην άκρη .
Τρέμοντας μη γλιστρήσουμε αφού θαυμάσαμε για αρκετή ώρα το πρωτόφαντο για μας θέαμα γυρίσαμε πίσω σιγά σιγά πίσω σέρνοντας .
Είδαμε αυτό επί τέλους για το οποίο για το οποίο αγνοήσαμε όλους τους κανόνες και κανονισμούς κυρίως της ασφάλειας μια κι ο κίνδυνος να συμβεί κάποιο δυστύχημα ήταν άμεσος .
Η επιστροφή ήταν εύκολη ξέραμε πλέον τα μονοπάτια .
Μετά από εμάς τους πρωτοπόρους της γειτονιάς ακολούθησαν κι άλλοι παρασυρμένοι από τις διηγήσεις μας ευτυχώς χωρίς ατύχημα ...
( Η φωτογραφία από τις Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου