2015_02_28 Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

2015_02_28     Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ 

Ότι και να κάνεις επάνω στο σώμα μιας κακοποιημένης πόλης είναι πλέον απλώς πασαλείμματα .

Η τύχη της μετά την καταστροφή του 17 ήταν να βρει εμπνευσμένους ανθρώπους να την σχεδιάσουν με σύγχρονες προδιαγραφές ευρωπαϊκής μεγαλούπολης .

Η ατυχία της μετά ήταν να πέσει σε χέρια κακών κατοίκων που βοηθούντων και κακών πολιτικών την κατέστρεψαν αγνοώντας την υπέροχη πολεοδομία του σχεδίου Εμπράρ .

Πουθενά δεν προέβλεπε μπαζώματα θάλασσας .

Πουθενά δεν προέβλεπε μπαζώματα χειμάρρων .

Πουθενά δεν προέβλεπε 8 ορόφους μπροστά στην παραλία .

Αντίθετα προέβλεπε φαρδιές λεωφόρους ,

πάρκα σε όλο το μήκος των χειμάρρων ,

επέκταση σε πλάτος κι όχι σε ύψος .

Τα λέμε και τα ξαναλέμε αλλά δυστυχώς τώρα είναι αργά για κλάματα .

Οι κάτοικοι της στοιβαγμένοι πλέον σε πολυώροφες εντελώς ακατάλληλες κατοικίες ,

σε δρόμους στενούς φτιαγμένους για διώροφα με το ελάχιστο πράσινο σε όλο τον κόσμο ανά κάτοικο , προσπαθούν να βελτιώσουν το περιβάλλον γύρω τους αλλά αυτό έχει ήδη καταστραφεί ανεπανόρθωτα .

Δυστυχώς το μοντέλο ανάπτυξης της πόλης που ετοίμασαν για μας άσχετοι πολιτικοί είναι το μοντέλο της Μέσης Ανατολής κι όχι της Δύσης που κοκορευόμασταν ότι ανήκουμε .

Αυτοί βέβαια από τις βιλάρες με αυλές στρεμμάτων στις παρυφές της πόλης δεν δίνουν δεκάρα για το πως ζει η πλέμπα .

Τι να πει κανείς πλέον οι δαντελωτές ακτές της πόλης που ύμνησαν ποιητές και συγγραφείς και γράφτηκαν υπέροχες μουσικές για χατίρι της είναι ένα θλιβερό παρελθόν .

Τι να σου κάνει μια ανάπλαση μιας έτσι κι αλλιώς αχρείαστης μπαζωμένης παραλίας μπροστά στο υπέροχο μωσαϊκό των κολπίσκων που υπήρχε .

Οι γείτονες την Κωνσταντινούπολη την άφησαν απείραχτη στις ακτές και όσοι την επισκεπτόμαστε κάνουμε απαραίτητα μια βόλτα και θαυμάζουμε τις ανέγγιχτες παραλίες της .

Η γενιά μου ήταν η τελευταία που γνώρισε την Θεσσαλονίκη χωρίς μπάζωμα , με τους κήπους να μπαίνουν στην θάλασσα , με τις βαρκούλες δεμένες στις ξύλινες σκάλες , με τα παιδιά να πλατσουρίζουν σε όλο το μήκος των ακτών από την ηλεκτρική μέχρι την Ν. Κρήνη .

Ας ετοιμάσουμε κι ας στήσουμε κι ένα άλλο ένα ανδριάντα για τους αναμορφωτές της νέας παραλίας έχει αρκετό χώρο και για άλλους , τέτοιοι που είμαστε αυτά μας αξίζουν ...

Jean Pierre-Francois Τόλμη και φαντασία. Να ξαναμπαζωθεί η θάλασσα με χώμα και άμμο και να ξαναγίνει παραλία... Εδώ στο Κουβέϊτ κάνουν στην θάλασσα νησιά και χτίζουν βίλες και ξενοδοχεία...

George Kotsidis Δυστυχώς κ. Jean Pierre-Francois η φύση δεν αντιγράφετε όση φαντασία και ταλέντο αν διαθέτει κάποιος .

ΤΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΙΚΟΥ

2014_07_13      ΤΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΙΚΟΥ

Θυμάμαι πολύ καλά το Θεσσαλονίκη ΙΙ . Ηταν ένα μακρόστενο ξύλινο σκάφος κατάλευκο  με χαμηλό σχετικά κατάρτι . Αυτό ήταν το ποιό γρήγορο γιατί ήταν ίσως από τα τελευταία που δρομολογήθηκαν. Προϋπήρχε το Θεσσαλονίκη σκέτο  μικρότερο σε μέγεθος αλλά του ίδιου περίπου σχήματος . Των υπολοίπων δεν θυμάμαι το σχήμα . Πάντως η πιτσιρικαρία της γειτονιάς μας τα ήξερε όλα απ έξω κι ανακατωτά βλέποντας τα με μια ματιά .Τα βλέπαμε να περνούν μακρυά στην θάλασσα στους καθετους δρόμους Αγίας Τριάδος , Μπιζανίου , Σαρανταπόρου και φάνταζαν τεράστια στα παιδικά μας μάτια και μας ταξίδευαν ... Την ημέρα στολισμένα με τα σημαιάκια στις Εθνικές Γιορτές και την νύχτα με τα φωτάκια τους.. Θυμάμαι αυτό πράγματι σαν σε όνειρο ποιό παλιά ένα καίκι αρκετά μεγάλο τον ..... Ξυλά . Οι τελίτσες είναι το πρώτο όνομα που δυστυχώς δεν το θυμάμαι . Γεώργιος Ξυλάς , Δημήτριος Ξυλάς κάτι τέτοιο. Το αναφέρω γιατί αυτο πριν εμφανιστούν τα πολυτελή και ταχύτατα νεοτευκτα όπως τα διαφήμιζαν σκαφη Θεσσαλονίκη , Ευδοκία κλπ έκανε μαζί με άλλα καΐκια εκτός των εντός του κόλπου δρομολογίων και προς Μηχανιώνα , Μαλτεπε , Μαρμαρα και μέχρι  Αγιο Ορος ακόμη. Η Χαλκιδική τότε δεν είχε σχεδόν καθόλου οδικό δίκτυο παρά χωματόδρομους και το καίκι ήταν μοναδική λύση . Πολλά έγραψα και πάλι ελπίζω να μου το συγχωρησετε...

Το καραβάκι ειναι η Λευκή από τα ποιό όμορφα που μας πήγαιναν Περαια Μπαξέ Αγία Τριάδα . Ηταν όμως το ποιό αργό , ίσως να ήταν από μέταλλο . Νομίζω ότι ήταν το τελευταίο που έκανε δρομολόγια όταν όλα τα άλλα είχαν σταματήσει , υποκύπτοντας στον ανταγωνισμό του λεωφορείου και του ΙΧ . Εμεινε σ´αυτή την θέση για αρκετά χρόνια . Θυμάμαι ακόμη και το καραβάκι Ευδοκία που ήταν ποιό γρήγορο από την Λευκή και δυστυχώς κανένα άλλο , πέρασαν άλωστε τόσα χρόνια από τότε....

Στην φωτογραφία το αγαπημένο μου , η Ευδοκία ...

2014_07_06 Η ΙΧΘΥΟΣΚΑΛΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

2014_07_06    Η ΙΧΘΥΟΣΚΑΛΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

Το κατασκεύασμα αυτό είναι προγενέστερο της καλαίσθητης κατασκευής που αχρήστευςε το μπάζωμα της παραλίας .

Εκείνο που ξέρω το τελευταίο και υπάρχει σε φωτογραφία είναι πολύ μεγαλύτερο και σε τρείς στέγες την ψηλή κεντρική και τις δύο πλαινές δεξιά και αριστερά. 

Στην κεντρική αίθουσα την ψηλή γινόταν οι δημοπρασίες των αλιευμάτων που έφερναν τα καίκια . Στις πλαινές στέγες ήταν τα μαγαζιά των χονδρεμπόρων που συνήθως χτυπούσαν τις δημοπρασίες .

Επίσης στην σκάλα της Σαλαμίνας όπως ονομαζόταν κατέληγε η Μάρκου Μπότσαρη , 

Η επιγραφή από κάτω είναι λανθαςμένη . Ο Ιστιπλοικός όμιλος είναι αρκετά μακρυά 

Προς το κέντρο της πόλης τουλάχιστον 500 μ. μακρυά .

2014_07_05 ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΕ

2014_07_05   ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΕ

Αριστερά το παρκάκι με το αγίασμα της Αγίας Σολομονής που και σήμερα υπάρχει .

Δεξιά μόλις διακρίνετε η περίφραξη ενός υπέροχου νεοκλασικού με τεράστια αυλή , βαριά σιδερένια κάγκελα εμπρός και αριστερά μέσα στην αυλή του μικρό βοηθητικό σπιτάκι που στα κεραμίδια του όλη η πιτσιρικαρία της περιοχής ανέβαινε και έβλεπε τζάμπα ταινίες στον διπλανό θερινό κινηματογράφο Φάληρο .

Ώσπου μια νύχτα ήρεμη ενώ η ταινία ήταν επάνω στο μεγάλο ενδιαφέρον της , από την υπερφόρτωση η στέγη κατέρρευσε με πάταγο , τα πιτσιρίκια από την στέγη στο πάτωμα αλαφιασμένα το έβαζαν στα πόδια για να αποφύγουν τις συνέπειες , ο κινηματογραφιστής έντρομος σταματά την προβολή ανάβει τα φώτα να δει τι συμβαίνει . 

Έτσι άδοξα χάσαμε για πάντα το δωρεάν θέαμα ...

Εμπρός στο δίοροφο δεξιά στην γωνία τελευταία υπήρχε έκθεση επίπλων , δίπλα το περίφημο καφενείο Λούνα Πάρκ Νιρβάνα των κοπανατζήδων του απέναντι Α ´ Γυμνασίου Αρρένων όπου γνώρισε η νεολαία της εποχής εκτός από τα ποδοσφαιράκια και φλιμπεράκια και τα ευγενή αθλήματα τάβλι , χαρτιά , ξερή κλπ κλπ .

Στον πρώτο όροφο ιδανικό για τους κοπανατζήδες μεταξύ ψιλοδιαβάςματος Αρχαίων και Άλγευρας , γινόταν ομηρικές μάχες και πέσανε κορμιά στους επικούς αγώνες όλων των άλλων ευγενών αθλημάτων που προανέφερα ...

2014_07_04 ΟΙ ΣΑΚΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΥ

2014_07_04      ΟΙ ΣΑΚΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΥ

Ο Κλαουδάτος για πρώτη φορά έβαζε τα προϊόντα που πουλούςε του σε νάυλον σακούλες αυτές που σήμερα χρησιμοποιούν τα σούπερ μάρκετ .

Για χρόνια οι νοικοκυρές αν και μετα τις χρησιμοποίησαν οι πάντες τις ονόμαζαν σακκούλες Κλαουδάτου .

Κάτι σαν τα στυλό διαρκείας BIC που ακόμη και σήμερα ονομάζουμε όλους τους στυλούς με το όνομα αυτό ...

Ο Κλαουδάτος εκτός από το κτίριο του Δέλτα χρησιμοποιούσε και το γωνιακό της Αριστοτέλους .

Και μάλιστα πρώτα αυτό χρησιμοποίησε και μετά επεκτάθηκε στο Δέλτα .

Στην Αθήνα είχε πρώτο ανοίξει στην πλατεία Δημαρχείου δίπλα στην οδό Αθηνάς ένα πολυόροφο κατάστημα που πουλούσε κυρίως είδη κάμπινκ και νοικοκυριού όχι ιδιαίτερα ποιοτικά .

Στην Θεσσαλονικη ξεκίνησε με τα ίδια προϊόντα και μετά επεκτάθηκε και έβαλε τα πάντα και ανέβασε και την ποιότητα των προϊόντων .

2014_06_29 Ο ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ

2014_06_29         Ο ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ

Τι κατάστημα ήταν !!!

Για χρόνια ήταν το μοναδικό κατάστημα που είχε σαν μοναδικό προϊόν ότι είχε σχέση με τον αθλητισμό .

Περάσαν πολλά χρόνια για να ανακαλύψουν τα άλλα μεγάλα καταστήματα τον αθλητισμό .

Ότι έφερνε ο Κατράντζος γινόταν αντικείμενο θαυμασμού και ατελείωτων συζητήσεων μεταξύ κυρίως των νέων και ήταν μέγιστο απόκτημα η αγορά ενός ρούχου που ήταν ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στην Ευρώπη και στην Ελλάδα .

Εκτός των αθλητικών ρούχων και παπουτσιών έφερνε κάθε είδους αθλητικό εξάρτημα μπάλες ,  μπασκέτες , φιλέ , ρακέτες και ότι γενικώς αθλητικό είδος κυκλοφορούσε .

Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάποια μέρα στην βιτρίνα του είχε βάλει ένα ολόκληρο ιστιοπλοϊκό σκάφος από την σειρά Flower που το ερωτεύτηκα αμέσως και μου έγινε εμμονή και απέκτησα ένα παρόμοιο μετά πολλά χρόνια το σκαφάκι της φωτογραφίας μου ένα Wild Flower που πέρασα μαζί του ατέλειωτες ιστιοπλοϊκές ώρες διασχίζοντας τις θάλασσες της Χαλκιδικής ...

2014_06_28 ΤΑ ΤΟΛ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

2014_06_28      ΤΑ ΤΟΛ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Το τολ της φωτογραφίας είναι μικρού τύπου .

Στην θέση του γηπέδου ήταν πολύ μεγαλύτερα πολύ μεγαλύτερα σε ύψος αλλά 2-3 μέτρα και πλάτους μεγαλύτερα κατά 4-5 μέτρα .

Έβλεπαν προς την κάτω μεριά του γηπέδου ελαφρά κατηφορικά .

Είχαν δωμάτια δεξιά και αριστερά και στην μέση ένας φαρδύς χωμάτινος διάδρομος .

Στο κέντρο του χωμάτινος διαδρόμου σχηματιζόταν από τα νερά .

Ήταν κατασκευασμένα τα δωμάτια εντελώς πρόχειρα άλλα με τούβλα , άλλα με πέτρες η με ξύλα κι ότι μπορούσε να βρει κανείς εκείνη την εποχή .

Στέγη είχαν εσωτερική στα 3 μέτρα μια και το τολ ήταν πανύψηλο στα 5-6 μέτρα .

Άλλα με κεραμίδια , άλλα με πρόχειρα ξύλα .

Πόρτες ότι μπορούσε να βρείτε κανείς κυρίως ξύλινες και πολλά με απλό ύφασμα που το παραμέρισαν για να μπουν .

Οι συνθήκες κατοικίας και υγιεινής άθλιες για πολλά χρόνια .

Αυτά τα μεγάλα τολ ξηλώθηκαν από την ΜΟΜΑ για να χτιστεί το γήπεδο του ΠΑΟΚ .

Την ισοπέδωση ανέλαβαν τα μηχανήματα του μηχανικού του στρατού και της ΜΟΜΑ .

Επειδή ο χώρος ήταν κατηφορικός χρειάστηκε με τα γκρέϊντερ και τα άλλα μηχανήματα να μετακινηθούν εκατοντάδες κυβικά χώματος που με τα χέρια ήταν αδύνατον να γίνει μια και η πλευρά προς την εκκλησία είναι αρκετά μέτρα κάτω από το εξωτερικό επίπεδο .

Το τολ της φωτογραφίας είναι μικρού τύπου .

Στην θέση του γηπέδου ήταν πολύ μεγαλύτερα σε ύψος αλλά 2-3 μέτρα και πλάτους μεγαλύτερα κατά 4-5 μέτρα .

Έβλεπαν προς την κάτω μεριά του γηπέδου ελαφρά κατηφορικά .

Είχαν δωμάτια δεξιά και αριστερά και στην μέση ένας φαρδύς χωμάτινος διάδρομος .

Στο κέντρο του χωμάτινος διαδρόμου σχηματιζόταν από τα νερά αυλάκι .

Ήταν κατασκευασμένα τα δωμάτια εντελώς πρόχειρα άλλα με τούβλα , άλλα με πέτρες η με ξύλα κι ότι μπορούσε να βρει κανείς εκείνη την εποχή .

Στέγη είχαν εσωτερική στα 3 μέτρα μια και το τολ ήταν πανύψηλο στα 5-6 μέτρα .

Άλλα με κεραμίδια , άλλα με πρόχειρα ξύλα .

Πόρτες ότι μπορούσε να βρείτε κανείς κυρίως ξύλινες και πολλά με απλό ύφασμα που το παραμέρισαν για να μπουν .

Οι συνθήκες κατοικίας και υγιεινής άθλιες για πολλά χρόνια , οι περίφημες φαβέλες της Βραζιλίας φαντάζουν σαν Βίλες αν συγκριθούν με τα τολ εκείνα .

Έμενε μιά οικογένεια με παιδιά σε κάθε δωμάτιο και στο κάθε τολ συνολικά καμία 10 - 12 οικογένειες συνολικά .

Τον χειμώνα παγωμένα , το καλοκαίρι φούρνος από την ζέστη .

Είχαν κι από πάνω οι ταλαίπωροι αυτοί άνθρωποι οι πρόσφυγες και την περιφρονητική ματιά πολλών  ντόπιων .

Τραγικές απάνθρωπες καταστάσεις που μικρός έτυχε να τις δώ και έμειναν για πάντα άςβεςτες στην μνήμη μου .

Αυτά τα μεγάλα τολ ξηλώθηκαν από την ΜΟΜΑ για να χτιστεί το γήπεδο του ΠΑΟΚ .

Την ισοπέδωση ανέλαβαν τα μηχανήματα του μηχανικού του στρατού και της ΜΟΜΑ .

Επειδή ο χώρος ήταν κατηφορικός χρειάστηκε με τα γκρέϊντερ και τα άλλα μηχανήματα να μετακινηθούν εκατοντάδες κυβικά χώματος που με τα χέρια ήταν αδύνατον να γίνει μια και η πλευρά προς την εκκλησία είναι αρκετά μέτρα κάτω από το εξωτερικό επίπεδο .

2014_06_21 Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕ ΤΕΜΠΕΡΑ

2014_06_21   Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕ ΤΕΜΠΕΡΑ

Αυτό που βλέπουμε είναι μιά ζωγραφιά της πόλης με μπόλικη φαντασία του καλλιτέχνη που την ζωγράφισε .

Ο ζωγράφος  μπορεί να χρησιμοποίησε  νερομπογιές η τέμπερες , η μπογιές λαδιού για να κάνει την δουλειά του  προσπαθώντας να παραστήσει όσο μπορούσε καλύτερα την πόλη μας .

Οτιδήποτε ζωγράφισε  περιέχει όση αλήθεια μπορεί να απεικονίσει ο καλλιτέχνης με τα μέσα που διέθετε την εποχή που το ζωγράφισε .

Την ζωγραφιά του καλλιτέχνη κάποιος την φωτογράφησε .

Αυτήν την φωτογραφία την πήρε ο λιθογράφος ,  η τυπογράφος και την εκτύπωσε με λιθογραφικό η άλλο τρόπο και αναπαρήγαγε πολλά αντίγραφα .

Η φωτογραφία λοιπόν είναι η γνωστή φωτογραφία . 

Η λιθογραφία είναι τρόπος εκτύπωσης της φωτογραφίας , η κειμένου , η οτιδήποτε τυπώνεται . 

Για τα υπόλοιπα άλλοι είναι αρμοδιότεροι να απαντήσουν ....

2014_06_21 ΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

2014_06_21       ΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

Θερινό ηλιοστάσιο... επίσημα σήμερα ξεκινά το καλοκαίρι, η μέρα είναι η μεγαλύτερη του χρόνου και η νύχτα με τα σκοτάδια της και την ζέστη της γλύκας της, μικρή και νικημένη. Επίσημα λέει «ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν. 

Η λέξη προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι»/«στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια -λίγες ημέρες πριν ή μετά- ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του, μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται». Παγανιστικές γιορτές, κύκλοι δοξασιών και γιορτές από όλες τις θρησκείες και όλους τους ανθρώπους νυν και αει πάνω στην γη –κι ας συμβαίνουν κι αλλού, σ'άλλους πλανήτες τα ηλιοστάσια- να κοιτούν το στερέωμα, τον ουρανό, τον ήλιο, τη νύχτα, το φεγγάρι και τα αστέρια. 

Και ακόμα καλύτερα ορίζει απ τους επιστήμονες το Θερινό Ηλιοστάσιο, στο βαφτισμένο έτσι ποίημα, ο πολύτιμος Γιώργος Σεφέρης, λέγοντας πως « Ὁ μεγαλύτερος ἥλιος ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ νέο φεγγάρι απόμακρα στὴ μνήμη σὰν ἐκεῖνα τὰ στήθη. Ἀνάμεσό τους χάσμα τῆς ἀστερωμένης νύχτας κατακλυσμὸς τῆς ζωῆς ».

2014_06_07 Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

2014_06_07      Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Στην Κωνσταντινούπολη δεν ξέρω αν υπάρχει ξεχωριστό Βυζαντινό Μουσείο , αλλά υπάρχει ένα απίστευτου πλούτου Αρχαιολογικό Μουσείο .

Μέσα του και μάλιστα με ελεύθερη φωτογράφηση υπάρχει τεράστιος πλούτος Βυζαντινών αρχαιοτήτων .

Ο συνήθης περίπατος των ξεναγών περιλαμβάνει Αγία Σοφία , Μπλε  Τζαμί , Τόπ Καπί και μετα τέρμα και κατ ευθείαν στις αγορές  Καπαλί τσαρσί κλπ .

Νομίζω σκόπιμα γίνεται αυτό αποφεύγοντας να οδηγήσουν τους τουρίστες λίγο ποιο πίσω από την Αγία Σοφία στο Αρχαιολογικό τους Μουσείο , όπου όποιος Έλληνας κατά λάθος η από γνώση βρεθεί μένει κατάπληκτος από το τι Ελλάδα και Βυζάντιο υπάρχει εκεί .

2014_06_07 Η ΔΕΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

2014_06_07    Η ΔΕΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

Στο ισόγειο  η ΔΕΗ εισέπραττε τους λογαριασμούς του ρεύματος , 

ήταν το γραφείο εξυπηρέτησης πελατών της .

Στους ορόφους ήταν διάφορα γραφεία υπηρεσιών της.

Στον 3ο όροφο ήταν το Σχεδιαστήριο των δικτύων της , 

με πολλά όμορφα κορίτσια 

και καταπληκτική θέα στο Θερμαϊκό ....

Ακριβή χρονολογία δεν ξέρω αλλά από το αρχές δεκαετίας 60 μέχρι ίσως τον σεισμό  .

2014_05_26 Ο ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΜΠΟΥΑΣΟΝΑ

2014_05_26      Ο ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΜΠΟΥΑΣΟΝΑ

Ο Φρεντερίκ Μπουασονά (Γαλλικά: Fred Boissonnas )

Γενεύη 18 Ιουνίου 1858 - 17 Οκτωβρίου 1946) ήταν Γαλλοελβετός φωτογράφος, ιδιαίτερα γνωστός για την φωτογραφική τεχνική του αλλά και την εκτεταμένη φωτογράφιση του ελληνικού χώρου επί τριάντα περίπου έτη

Την περίοδο 1900 - 1930 επισκέφθηκε αρκετές φορές την Ελλάδα αποτυπώνοντας με την φωτογραφική του μηχανή όψεις της ελληνικής κοινωνίας. 

Το 1903 επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα μαζί με τον Ντανιέλ Μπο - Μποβί, πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης. 

Μαζί με τον Ντανιέ και τον κυνηγό Χρήστο Κάκαλο κατέκτησε για πρώτη φορά την κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα , τον Αύγουστο του 1913. 

Το τελευταίο του ταξίδι στην Ελλάδα το πραγματοποίησε το 1930 οπότε και επισκέφθηκε  το Άγιο Όρος. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε την Πελοπόννησο, την Ανδρίτσαινα, την Αθήνα, την Ιθάκη, την Κρήτη κ.α. Συνοδοιπόρος σε πολλά ταξίδια του στην Ελλάδα υπήρξε ο ελληνιστής Βικτόρ Μπεράρ. 

Το αρχείο του με τις ελληνικού περιεχομένου φωτογραφίες του φυλάσσεται στο Μουσείο Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης.

Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης βρίσκεται στη πόλη της Θεσσαλονίκης. Από την ίδρυσή του με ιδιωτική πρωτοβουλία τριών συνιδρυτών προσωπικοτήτων της Βόρειας Ελλάδας το 1997 έως την σημερινή του μορφή σε διαμορφωμένο μουσειακό χώρο εντός του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, αποτελεί σημείο αναφοράς του πολιτισμού και της ιστορίας της πόλης. 

Από το 2006 έως το 2012, το μουσείο έχουν επισκεφτεί 777.600 άτομα το διάστημα 2006-2012, ενώ έχουν διοργανωθεί πάνω από 340 εκθέσεις σε 26 πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

2014_05_15 ΟΙ ΝΕΚΡΟΦΟΡΕΣ ΜΕ ΑΛΟΓΑ

2014_05_15   ΟΙ ΝΕΚΡΟΦΟΡΕΣ ΜΕ ΑΛΟΓΑ

Με πρόλαβες Demi . 

Πράγματι μια παρόμοια ήταν και στην Θεσσαλονίκη ...

Παρέλειψα να σημειώσω ότι το ντύσιμο των συνοδευόντων ήταν το μαύρο φράκο και παπιγιόν και τα λευκά γάντια , μου το θύμισε η φωτογραφία επίσης και τα μαύρα η μωβ κρόσσια παντού .

Νάσαι καλά και να μη χρειαστείς ποτέ τις υπηρεσίες των εκλεκτών κυρίων της φωτογραφίας σου ...

Βέβαια όπως όλα στις μέρες μας και οι ´´ σεμνές ´´ αυτές τελετές  ευτελίστηκαν και έμειναν στην μνήμη μόνο όσων τις έζησαν να τους προκαλούν τρόμο ακόμη και τώρα στις μεταμεσονύκτιες περιπλανήσεις τους κουκουλωμένοι στο πάπλωμα τους ......

2014_05_14 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

2014_05_14       ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Δεν είναι Θεσσαλονίκη . 

Πουθενά στην πόλη δεν υπήρχε τέτοια στροφή .

Μόνο στην Εγνατία το καλώδιο τροφοδοσίας ρεύματος είχε τέτοιας μορφής μεταλλική κολόνα στήριξης και πεζοδρόμιο που χώριζε την άσφαλτο που κυκλοφορούσαν τα αυτοκίνητα από τις ράγες του τραμ που ήταν σε υψηλότερο επίπεδο και πάνω σε κυβόλιθους .

Στις μεγάλες διασταυρώσεις π.χ. με Αγ. Σοφίας το πεζοδρόμιο σταματούσε και οι ράγες ήταν στο ίδιο επίπεδο με την άσφαλτο .

Αυτή ήταν η κατάσταση από το Βαρδάρι μέχρι το σιντριβάνι .

Σε όλη την άλλη διαδρομή η στήριξη του καλωδίου τροφοδοσίας ρεύματος για την κίνηση του τραμ γινόταν επάνω σε μεταλλικές κολώνες στις άκρες του δρόμου η καρφωνόταν σε τοίχους σπιτιών αν βόλευε . 

Σε μια φωτογραφία παλιά είδα ότι ίδιες με της κολώνες της Εγνατία είχε και μπροστά στα Ηλύσια , αλλά δυστυχώς εδώ η μνήμη μου δεν βοηθάει , δεν το θυμάμαι .

201_05_14 ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ ΕΓΝΑΤΙΑ

201_05_14      ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ ΕΓΝΑΤΙΑ

Μπορούμε όμως να καθορίσουμε την ημερομηνία της όμορφης φωτογραφίας ανάποδα .

Είναι πριν το 1957 που ξηλώθηκαν τα τραμ .

Είναι πριν το 1955 που ξηλώθηκαν τα καλώδια από την ΔΕΗ με τους λευκούς μονωτήρες του συνεχούς ρεύματος .

Πιθανότατα πριν το 1950 γιατί κυκλοφορούν τα παϊτόνια με τα άλογα που ήταν τα ταξί της εποχής πριν την εισαγωγή των τεράστιων Αμερικάνικων Ταξί . 

Στην γωνία Βενιζέλου και Εγνατία όπως βλέπουμε την εικόνα δεξιά υπήρχε πιάτσα ταξί και δεν φαίνεται η πινακίδα της τροχαίας . 

Επίσης δεν φαίνεται ούτε ένα ΙΧ που παραπέμπει ίσως και τέλη δεκαετίας 40 ....

2014_05_11 ΤΟ ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

2014_05_11     ΤΟ ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Είναι πολύ εύκολο να κριτικάρουμε οτιδήποτε γίνεται για να βελτιώσει καταστροφικές λύσεις του παρελθόντος .

Έγινε κάτι καλό η λάθος θα δείξει με την χρήση του .

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους ´´ προνομιούχους ´´ της πρώτης θέσης , η θέσης ´´πρώτο τραπεζάκι πίστα ´´ της νέας παραλίας - φυσικά και δεν έχω τίποτε με τους ανθρώπους - ότι πίσω από αυτούς τους μπροστά συνωστίζονται εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μη προνομιούχοι που για να δουν θάλασσα χρειάζεται να βγουν από το σπίτι τους να πάρουν το αυτοκίνητο να βρουν  να παρκάρουν να επιστρέψουν να βρούνε να παρκάρουν κλπ κλπ κλπ .

Επίσης το αδιανόητο που μόνο στο Ελλαδιστάν και λοιπές παρόμοιες χώρες συνέβει καταστρατηγώντας κάθε έννοια λογικής και παραβίασης του σχεδίου Εμπράρ οι πρώτες κατοικίες έχουν μεγαλύτερο ύψος από τις δεύτερες και οι τρίτες μικρότερο .

Έτσι δημιουργήσαμε ένα τεράστιο μπετονένιο τοίχος 30 μέτρων στην παραλία και πίσω το χάος .

Έτσι η πόλη ούτε αναπνέει ούτε φωτίζεται σωστά .

Γι αυτό τον λίγο υπενθυμίζω γκρεμίστηκε το παραλιακό τείχος για να αναπνεύσει η πόλη .

Που να φανταζόταν τότε οι έρμοι τότε συμπολίτες μας ότι θα ξαναβλέπανε αν ζούσαν ένα νέο παραλιακό σύγχρονο τείχος επαυξημένο και διευρυμένο ...

2014_05_11 Η EUROVISION

2014_05_11    

Πέρα από ένα πανηγυράκι , με πολύ θέαμα , πολλά εντυπωσιακά εφέ , κατασκεύασμα μόνο για τηλεοπτική κατανάλωση , τίποτε άλλο .

Γιατί δεν είναι ούτε Ευρωπαϊκό , συμμετέχουν πολλές εκτός Ευρώπης χώρες ,

ούτε την κουλτούρα των λαών εκπροσωπεί , όλοι τραγουδούν σχεδόν Αγγλικά , ούτε και τίμιο είναι , υπάρχουν χώρες που συμμετέχουν εξ οφίτσιο ότι πατάτα κι αν στείλουν και καμία διασφάλιση δεν υπάρχει για τις αμερόληπτες ψηφοφορίες .

Πολύ κουβέντα για το τίποτε 

 Σχεδόν  όλα τα τραγούδια σε μερικές μέρες θα έχουν ξεχαστεί .

Όσο για το πρώτο τραγούδι πράγματι ήταν καλό , αλλά ίσως όχι το καλύτερο .

Η αισθητική που αποπνέει συζητήσιμη .

Μηνύματα πολλά μπορεί κανείς να πάρει όχι απαραίτητα τα καλύτερα , από ένα σόου τέτοιο που παραπέμπει στο άρτος και θεάματα για τους εξαθλιωμένους λαούς της Ευρώπης ...

Πολύς λόγος για το τίποτε .

2014_05_05 Η ΒΙΚΥ

 2014_05_05.    Η ΒΙΚΥ

http://youtu.be/mFS716wJa5U

Στην Ελλάδα εκείνη την εποχή κυριαρχούσε η Ελληνική εκδοχή του με την Βίκυ Λέανδρος , 

 ´´ Ψάξε στην καρδιά σου να βρεις το μυστικό .... ´´ 

που ξετρέλαινε την νεολαία στα πάρτι τους ...

Το Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο ήταν αναλόγου μεγέθους γεγονός με το σημερινό Φεστιβάλ της Eurovision . 

Θάλεγα ότι τα τραγούδια του επηρέαζαν πολύ περισσότερο τα παγκόσμια μουσικά πράγματα από ότι σήμερα  η Eurovision . 

Όλα σχεδόν τα τραγούδια που ακουγόταν εκεί μεταφερόταν σε όλο τον κόσμο πολλά από αυτά μεταφράζονται σε όλες τις γλώσσες και πολλά από αυτά γινόταν κλασσικές παγκόσμιες επιτυχίες .

Φυσικά το ίδιο γινόταν και στην Ελλάδα όπου είχαμε και συχνές επισκέψεις Ιταλών τραγουδιστών  και ορχηστρών πολλοί από τους οποίους σχεδόν πολιτογραφήθηκαν σχεδόν Έλληνες . 

Ήταν η χρυσή εποχή του Ιταλικού τραγουδιού .

Μετά ήρθε η απότομη πτώση , εξαφανίστηκαν τα Ιταλικά τραγούδια και επικράτησε απόλυτα το Αγγλικό...

2014_05_02 Η ΤΑΕ

2014_05_02   Η ΤΑΕ

Πολύ  εντυπωσιακές και σπάνιες φωτογραφίες .

Έψαχνα καιρό να βρω φωτογραφίες της ΤΑΕ και ήταν μεγάλη μου χαρά που ανεβάσατε τις προσωπικές σας φωτογραφίες .

Το σπουδαιότερο ότι δίπλα είναι το ηρωικό Dacota DC3 που από το 1935 που πρωτοπέταξε μέχρι ακόμη και σήμερα πετάει αξιόπιστα .

2014_05_01 ΤΑ ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΗΡΙΑ

2014_05_01       ΤΑ ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΗΡΙΑ

Στο σημείο που βρισκόταν τα απολυμαντήρια έγινε η πλαζ  της Αρετσούς στην Καλαμαριά που σήμερα λειτουργεί σαν αναψυκτήριο . 

Η φωτογραφία που ανεβάζω δείχνει το ακριβές σημείο όπου μέχρι την δεκαετία του 60 υπήρχε ένα τεράστιο ισόγειο κτίριο παράλληλο με την θάλασσα που κατεδαφίστηκε  για να γίνει η πλαζ .

Για το απολυμαντήριο έχουν γραφτεί πολλά  που δείχνουν τι τράβηξαν οι  πρόσφυγες  της Μικρασιατικής Καταστροφής  κατά την άφιξη τους κατά χιλιάδες  στην Θεσσαλονίκη και ειδικότερα στη Καλαμαριά .

Ανεβάζω ένα κείμενο που τα περιγράφει . 

"" Το απολυμαντήριο

Τι ήταν τα γνωστά Απολυμαντήρια της Καλαμαριάς;

Διαβάζουμε στο mikrasiatis.gr, στο κείμενο της Κωνσταντίνας Θειακού:

«Την περίοδο 1922-1924 φθάνουν στη Θεσσαλονίκη πάνω από 270.000 πρόσφυγες.

Το κέντρο της προσφυγιάς αποτέλεσε η παραλία της Αρετσούς και γενικότερα η Καλαμαριά, το τρομερό προσφυγοθάνειο, όπου θάνατος και τύφος έστησαν το δίδυμο εργαστήρι τους και θέριζαν ψυχές.

Η Καλαμαριά ονομάστηκε Απολυμαντήριο, γιατί εκεί οδηγούνταν τα χιλιάδες ανθρώπινα ράκη για να καθαριστούν και να απαλλαγούν απ’ τις αρρώστιες, έτσι ώστε να μην κολλήσουν οι υπόλοιποι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης.

Τα καράβια, καθημερινά, άδειαζαν νύχτα μέρα πλήθη από ρακένδυτους πρόσφυγες στο λιμάνι.

Άγνωστη η τύχη όλων αυτών των ανθρώπων , που οι στερήσεις και η πείνα μαζί με τις κακουχίες και τις σκληρές περιπέτειες που πέρασαν ήταν αποτυπωμένη με θλίψη στα κουρασμένα πρόσωπά τους. Η ελονοσία θέριζε κυριολεκτικά και καθημερινά σημειώνονταν 50 περίπου θάνατοι προσφύγων απ’ την αρρώστια αυτήν και τις κακουχίες.

Και η λύση ήταν μία……

Ο ΚΛΙΒΑΝΟΣ!!!!!

Όλοι στο κλίβανο…. ο ένας πάνω στον άλλον στη κυριολεξία, κάτω από ένα ντους με μια πλάκα πράσινο σαπούνι με ποτάσα να λούζουν το κεφάλι και το σώμα τους.

Άντρες, γυναίκες, γέροι ,παιδιά ,άρρωστοι και υγιείς όλοι μαζί κάτω από το καυτό νερό.

Απολυμαίνονταν τα ρούχα τους και έκοβαν τα μαλλιά τους με το φόβο της ψείρας.

Και μετά;

Μετά έτσι γυμνοί και «χτυπημένοι» αλύπητα από το κρύο Βαρδάρη περίμεναν τα ρούχα τους, που τις

περισσότερες φορές έβγαιναν μισά και κουβάρια.

Η σάρκα τους σχιζόταν, τα χείλη τους μελάνιαζαν, δεν ένιωθαν χέρια ή πόδια και αν δεν πέθαιναν από τις μολυσματικές ασθένειες, τελικώς πέθαιναν από πνευμονία.

Οι «καθαροί» πλέον πρόσφυγες περπατούσαν προς τους θαλάμους που είχαν αφήσει τα συμμαχικά στρατεύματα, καθώς και σε σκηνές. Η έκταση των θαλάμων και των σκηνών ήταν περιφραγμένη με ισχυρό συρματόπλεγμα και υπήρχαν και έξοδοι, στις οποίες υπήρχαν φυλάκια του στρατού, έτσι ώστε να διαφυλάξουν την μη είσοδο των προσφύγων στη Θεσσαλονίκη διότι είχαν παρατηρηθεί κρούσματα τύφου και ήταν κίνδυνος να μολυνθεί και η υπόλοιπη πόλη»... ""

2014_04_24 ΤΑ ΠΑΛΙΑΤΖΗΔΙΚΑ ΣΤΗΝ Ν. ΕΛΒΕΤΙΑ

2014_04_24    ΤΑ ΠΑΛΙΑΤΖΗΔΙΚΑ ΣΤΗΝ Ν. ΕΛΒΕΤΙΑ

Τα πρώτα χρόνια τα πουλούσαν σχεδόν τζάμπα . 

Όταν τα αντικείμενα άρχισαν να λιγοστεύουν και οι ενδιαφερόμενοι να πληθαίνουν παράλληλα κι οι παλιατζήδες να εκπαιδεύονται οι τιμές πήραν την άνω βόλτα .

Από εκεί πήρα αρκετά , όπως δύο τραπεζάκι μασίφ καφενείου τρίποδα σαν αυτό που μαστόρευες Ανδρέα  .

Τα συντήρησα και τα καμαρώνω .

Δύο μασίφ βαριά πολύ παλιά μαντεμένια παγκάκια ,δηλαδή τα τέσσερα πλαϊνά τους χωρίς ξύλο που είχε σαπίζει , είχα εντοπίσει και μέχρι να αποφασίσω να τα αγοράσω επταπλασίασε ο παλιατζής την τιμή και έμεινα με την όρεξη ...

2014_04_21 Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

2014_04_21    Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το ότι η σημερινή Δημοκρατία στην χώρα μας δεν είναι και στα καλύτερά της , αυτό δεν σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μια χούντα . 

Εκείνο που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι  ποιο πολύ Δημοκρατία , με ποιο ενημερωμένους ποιο υπεύθυνους πολίτες , με γνώση της δημοκρατίας των διαδικασιών της των υποχρεώσεών τους  και των απαιτήσεων τους από την πολιτεία . 

Όλα αυτά αν συμβούν νάστε σίγουρη ότι η Δημοκρατία μας θα γίνει καλύτερη και οι πολιτικοί μας που είναι πιστό αντίγραφό μας θα γίνουν κι αυτοί καλύτεροι .

Και μια προτροπή σ αυτούς που είχαν την τύχη να μη γνωρίσουν την χούντα . 
Ενημερωθείτε όσο περισσότερο μπορείτε , διαβάστε από οποιαδήποτε πηγή, ακόμη κι από χουντική , δεν θάναι καθόλου δύσκολο να καταλάβετε που  βρίσκεται η αλήθεια και μη παρασύρεστε από εύκολες αναφορές σε γεγονότα που δεν ζήσατε .

Πιστεύω ότι θέματα σαν κι αυτό δεν πρέπει να αποσιωπώνται αλλά να συζητιούνται με νηφαλιότητα , σοβαρότητα και επιχειρήματα , γιατί ενημερωμένοι πολίτες είναι σωστοί πολίτες .

Ήθελα με αυτό να κλείσω μια και οι διαχειριστές έχουν διαφορετική γνώμη και δεν θέλουν να δοθεί μεγαλύτερη έκταση για  μια θλιβερή για την Δημοκρατία μας επέτειο σαν την σημερινή .

2014_04_13 ΤΑ ΚΑΠΕΛΑ ΣΤΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ

2014_04_13    ΤΑ ΚΑΠΕΛΑ ΣΤΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ

Αν καμία από τις εκλεκτές κυρίες της παρέας επιθυμεί τόσο να φορέσει καπέλο να φροντίσει να προσκληθεί σε κανένα γάμο στην Αγγλία όπου το καπέλο ακόμη και σήμερα είναι απαραίτητο αξεσουάρ για τις προσκεκλημένες  κυρίες σε γάμους  .

Συνέβη και το αντίθετο σχετικά πρόσφατα . 

 Αγγλίδες προσκεκλημένες σε γάμο στην Ελλάδα  θεώρησαν σωστό να ντυθούν όπως θα ντύνονται σε γάμο στην πατρίδα τους φορώντας φυσικά τις τεράστιες κομψές καπελαδούρες τους . 

Το πως αντιμετωπίστηκαν από τις εδώ κυρίες το αφήνω στην φαντασία σας ...

2014_04_10 ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΛΚΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ

2014_04_10    ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΛΚΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ

Το έγραψε σε ένα blog η *Άλκηστη Πρωτοψάλτη* ......

Nαι, θα έφευγα!

Όχι επειδή υπάρχει κρίση.

Όχι επειδή οι δουλειές είναι δύσκολες.

Όχι επειδή με ζορίζει το δάνειο.

Αλλά επειδή ζω σε μια χώρα που οι συμπατριώτες μου μάλλον δεν αγαπούν

τελικά, μιας και αγάπη χωρίς σεβασμό δεν υπάρχει.

Δεν μιλώ για τους φοροφυγάδες, τους επαγγελματίες συνδικαλιστές,τα πάσης

φύσεως λαμόγια.

Μιλώ για μια πολύ μεγαλύτερη, φοβάμαι,μάζα.

Που κοιτάζει αποκλειστικά και μόνο την πάρτη της, τον παρά της,

τον κύκλο της, το σπίτι της, αδιαφορώντας παντελώς για ό τι κοινό.

Που δεν τηρεί κανέναν κανόνα - ούτε καν τους στοιχειώδεις της καλής

συμπεριφοράς

και δεν έχει και κανέναν σκοπό να τους τηρήσει ποτέ.

Που περιμένει πάντα από κάποιον άλλον, κάποιον αόριστο τρίτο -

συνήθως αυτός λέγεται κράτος όταν δεν λέγεται μαλάκας- να κάνει

τα πάντα για λογαριασμό του: απ' το να του βρει δουλειά μέχρι να του

καθαρίσει

τα σκαλιά όταν χιονίσει.

Είναι κακόγουστος, κακότροπος και κακόπιστος.

Δεν λέει καλημέρα, παρακαλώ κι ευχαριστώ.

Πετάει το σκουπίδι του στον δρόμο.

Καπνίζει στο εστιατόριο γιατί έτσι γουστάρει.

Αγνοεί επιδεικτικά την ουρά στα τυριά κι αν του το υπενθυμίσει κανείς

ενοχλείται μεγαλοφώνως

Βγάζει τον σκύλο βόλτα - αν τον βγάλει - και δεν διανοείται να μαζέψει

τα κουραδάκια του.

Κτίζει τριώροφο και σε κάθε βεράντα βάζει άλλα κάγκελα - λες και τα πήρε

ρετάλια από καλάθι

Ακούει πως κάτι καλό έγινε κι αντί να χαρεί, ψάχνει να βρει τον λάκκο στη

φάβα.

Δεν τον θέλω πια στην καθημερινότητά μου.

Έχει καταστρέψει την πατρίδα μου.

Είναι μίζερος και κινδυνεύω να με πάρει μπάλα η μιζέρια του.

Ναι,λοιπόν.

Αν ήμουν δεκαοκτώ, εικοσιοκτώ, τριανταοκτώ, θα ήμουν κολλημένη σ' ένα PC και

θα έψαχνα τα job opportunities ανά τον κόσμο.

Θα έφευγα όχι για μια καλύτερη δουλειά, όχι για περισσότερα λεφτά, αλλά για

να ξαναβρώ την ποιότητα της καθημερινότητάς μου.

Τις αξίες της οργανωμένης κοινωνίας που θα ήθελα να μάθουν τα παιδιά μου,

της συλλογικής εργασίας, της κοινωνικής προσφοράς, του εθελοντισμού.

Τη χαρά του να κυκλοφορώ ελεύθερα στο δρόμο, να παίρνω το λεωφορείο

όποτε θέλω και να μου λέει καλημέρα η ταμίας στο σουπερμάρκετ.

Κι ας ήταν γκρίζος ο ουρανός κι ας μην είχε θάλασσα.

Το τίμημα που πληρώνουμε γι'αυτόν τον γαλανό ουρανό είναι τεράστιο.!!!!

Δεν είμαι ούτε δεκαοκτώ, ούτε εικοσιοκτώ, ούτε τριανταοκτώ. Αλλά

κοιτάζω πού και πού, λάγνα, τις αγγελίες στο guardianjobs και δεν

δυσκολεύομαι καθόλου να με δω να φεύγω....

2014_04_07 Η ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ

2014_04_07    Η ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ

Ήταν μοιραίο να καταλήξουμε σ´ αυτό το χάλι .

Η πολυκατοικία έχει ενσωματωμένα μέσα της όλα τα στοιχεία 

μιας απάνθρωπης κατασκευής .

Η υπεραξία της γης , η απληστία για κέρδος , κατάντησαν τις πόλεις και κωμοπόλεις  της Ελλάδας μας αφιλόξενες . 

Δεν μπορούν να ζουν πλέον σε τέτοιες συνθήκες άνθρωποι με μικρά παιδιά , ηλικιωμένοι , ειδικών αναγκών , ακόμα και οι νέοι εργαζόμενοι στοιβαγμένοι ο ένας επάνω στον άλλο , 

που μετά τον κάματο της ημέρας θέλουν ένα ήσυχο ανθρώπινο σπίτι να ξεκουραστούν .

Ας όψονται οι άσχετοι πολιτικοί που αποφάσισαν πριν από μας και για μας ,

να τροποποιήσουν τους όρους δόμησης και να καταντήσουν έτσι τις πόλεις μας .

Αυτοί φυσικά από τις μονοκατοικίες τους στα προάστια με τις τεράστιες αυλές και κήπους δεν υφίστανται το χάλι αυτό , παρά μόνο ο έρμος ο κοσμάκης που με την ασθενική του μνήμη θα ξαναψηφίσει τους καταστροφείς της κοινωνικής ζωής τους , θα τους υψώσει αγάλματα και ανδριάντες για να καμαρώνουν αφ ´  υψηλού. και μετά θάνατον τα ´´ έργα ´´ τους ....

2014_04_05 Ο ΚΙΣΣΟΣ

2014_04_05          Ο ΚΙΣΣΟΣ

Η περιοχή Κισσός είναι επάνω σχεδόν στην κορυφή του Χορτιάτη στην Ανατολική πλαγιά , σε χώρο που ήταν χαρακτηρισμένος σαν δάσος ανήκε χωροταξικά στην Κοινότητα Χορτιάτη . 

Με τα γνωστά Ελληνικά τερτίπια πριν μερικά χρόνια , κατάφεραν κάποιοι προσωρινά να την αποχαρακτηρίσουν και ξεκίνησε η ανοικοδόμησή της . 

Χαράχθηκαν και άσφαλτοστρώθηκαν δρόμοι , οικόπεδα  πουλήθηκαν πανάκριβα σαν προνομιούχα με καταπληκτική θέα  , έγιναν όλα τα υπόγεια δίκτυα  , έγινε και νέος ασφαλτοστρωμένος δρόμος φαρδύς πολλών χιλιομέτρων που συνδέει το Πανόραμα μέχρι τον Κισσό και άρχισαν να κατασκευάζονται τα πρώτα κτίσματα . 

Ευτυχώς που τότε  βρέθηκαν μερικοί ´´ κακοί ´´ οικολόγοι η ´´ οικολογίζοντες ´´ όπως τους έλεγαν τότε και με πολυετή αγώνα σταμάτησαν το έγκλημα που ήταν έτοιμο να ολοκληρωθεί .

Σήμερα η περιοχή θυμίζει βομβαρδισμένη . Τα πάντα σταματημένα .

Τσιμενταρισμένη πλήρως με 3-4 ημιτελή κατεστραμμένα κτίσματα παρατημένα και λεηλατημένο από τους περαστικούς .

Το έγκλημα όμως ήδη έχει διαπραχθεί , η περιοχή δάσος δύσκολα θα ξαναγίνει , χρειάζεται να αντατιναχτούν τα πάντα και να μετακινηθούν χιλιάδες τόνοι μπάζα .

Οι υπεύθυνοι φυσικά ατιμώρητοι ζουν και βασιλεύουν και ας μή τους αναφέρουμε τώρα δεν είναι ο σκοπός μας να καταλογίζουμε ευθύνες .

Όσοι αγόρασαν οικόπεδα κλαίνε τα λεφτά τους , η ελπίζουν σε κάποιο μελλοντικό Ελληνικό ρουσφέτι .

Αθάνατη Ελλάδα ...

Πέρα από όλα τα άλλα , η περιοχή έγινε  άκρως επικίνδυνη ...

Είναι κίνδυνος θάνατος ....

Αν τολμήσει κανείς να πάει θα περάσει από ένα τέλειο αλλά ασυντήρητο αρκετών χιλιομέτρων δρόμο γεμάτο  πέτρες και βράχια από τα γύρω πρανή , πάρα πολύ επικίνδυνο για όποιον δεν τον γνωρίζει.

Στον χώρο του οικισμού όπου έχουν κατασκευασθεί οι δρόμοι , 

τα στρόγγυλα μαντεμένια καπάκια των υπονόμων που βρίσκονται στο κέντρο των ασφαλτοστρωμένων δρόμων έχουν εξαφανιστεί όλα διάφορα μαγείας και προφανέστατα πουλήθηκαν με το κιλό .

Οι τρύπες τους χάσκουν ανοιχτές έτοιμες να δεχθούν τον ανύποπτο οδηγό αυτοκινήτου , η μοτοσυκλετιστή , η ποδηλάτη αν δεν προσέξει .

Είναι κίνδυνος θάνατος !!!

Η αδιαφορία σε όλο της το μεγαλείο .

Ευτυχώς σε μερικές απ´ αυτές τις τρύπες που χάσκουν ανοιχτές βρέθηκαν κάποιοι Χριστιανοί και έχωσαν μέσα μεγάλα ξύλα ώστε να είναι ορατά από μακρυά μπας και σώσουν από τον βέβαιο θάνατο κανένα απρόσεκτο ...