2014_07_13 ΤΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΙΚΟΥ
Θυμάμαι πολύ καλά το Θεσσαλονίκη ΙΙ . Ηταν ένα μακρόστενο ξύλινο σκάφος κατάλευκο με χαμηλό σχετικά κατάρτι . Αυτό ήταν το ποιό γρήγορο γιατί ήταν ίσως από τα τελευταία που δρομολογήθηκαν. Προϋπήρχε το Θεσσαλονίκη σκέτο μικρότερο σε μέγεθος αλλά του ίδιου περίπου σχήματος . Των υπολοίπων δεν θυμάμαι το σχήμα . Πάντως η πιτσιρικαρία της γειτονιάς μας τα ήξερε όλα απ έξω κι ανακατωτά βλέποντας τα με μια ματιά .Τα βλέπαμε να περνούν μακρυά στην θάλασσα στους καθετους δρόμους Αγίας Τριάδος , Μπιζανίου , Σαρανταπόρου και φάνταζαν τεράστια στα παιδικά μας μάτια και μας ταξίδευαν ... Την ημέρα στολισμένα με τα σημαιάκια στις Εθνικές Γιορτές και την νύχτα με τα φωτάκια τους.. Θυμάμαι αυτό πράγματι σαν σε όνειρο ποιό παλιά ένα καίκι αρκετά μεγάλο τον ..... Ξυλά . Οι τελίτσες είναι το πρώτο όνομα που δυστυχώς δεν το θυμάμαι . Γεώργιος Ξυλάς , Δημήτριος Ξυλάς κάτι τέτοιο. Το αναφέρω γιατί αυτο πριν εμφανιστούν τα πολυτελή και ταχύτατα νεοτευκτα όπως τα διαφήμιζαν σκαφη Θεσσαλονίκη , Ευδοκία κλπ έκανε μαζί με άλλα καΐκια εκτός των εντός του κόλπου δρομολογίων και προς Μηχανιώνα , Μαλτεπε , Μαρμαρα και μέχρι Αγιο Ορος ακόμη. Η Χαλκιδική τότε δεν είχε σχεδόν καθόλου οδικό δίκτυο παρά χωματόδρομους και το καίκι ήταν μοναδική λύση . Πολλά έγραψα και πάλι ελπίζω να μου το συγχωρησετε...
Θυμάμαι πολύ καλά το Θεσσαλονίκη ΙΙ . Ηταν ένα μακρόστενο ξύλινο σκάφος κατάλευκο με χαμηλό σχετικά κατάρτι . Αυτό ήταν το ποιό γρήγορο γιατί ήταν ίσως από τα τελευταία που δρομολογήθηκαν. Προϋπήρχε το Θεσσαλονίκη σκέτο μικρότερο σε μέγεθος αλλά του ίδιου περίπου σχήματος . Των υπολοίπων δεν θυμάμαι το σχήμα . Πάντως η πιτσιρικαρία της γειτονιάς μας τα ήξερε όλα απ έξω κι ανακατωτά βλέποντας τα με μια ματιά .Τα βλέπαμε να περνούν μακρυά στην θάλασσα στους καθετους δρόμους Αγίας Τριάδος , Μπιζανίου , Σαρανταπόρου και φάνταζαν τεράστια στα παιδικά μας μάτια και μας ταξίδευαν ... Την ημέρα στολισμένα με τα σημαιάκια στις Εθνικές Γιορτές και την νύχτα με τα φωτάκια τους.. Θυμάμαι αυτό πράγματι σαν σε όνειρο ποιό παλιά ένα καίκι αρκετά μεγάλο τον ..... Ξυλά . Οι τελίτσες είναι το πρώτο όνομα που δυστυχώς δεν το θυμάμαι . Γεώργιος Ξυλάς , Δημήτριος Ξυλάς κάτι τέτοιο. Το αναφέρω γιατί αυτο πριν εμφανιστούν τα πολυτελή και ταχύτατα νεοτευκτα όπως τα διαφήμιζαν σκαφη Θεσσαλονίκη , Ευδοκία κλπ έκανε μαζί με άλλα καΐκια εκτός των εντός του κόλπου δρομολογίων και προς Μηχανιώνα , Μαλτεπε , Μαρμαρα και μέχρι Αγιο Ορος ακόμη. Η Χαλκιδική τότε δεν είχε σχεδόν καθόλου οδικό δίκτυο παρά χωματόδρομους και το καίκι ήταν μοναδική λύση . Πολλά έγραψα και πάλι ελπίζω να μου το συγχωρησετε...
Το καραβάκι ειναι η Λευκή από τα ποιό όμορφα που μας πήγαιναν Περαια Μπαξέ Αγία Τριάδα . Ηταν όμως το ποιό αργό , ίσως να ήταν από μέταλλο . Νομίζω ότι ήταν το τελευταίο που έκανε δρομολόγια όταν όλα τα άλλα είχαν σταματήσει , υποκύπτοντας στον ανταγωνισμό του λεωφορείου και του ΙΧ . Εμεινε σ´αυτή την θέση για αρκετά χρόνια . Θυμάμαι ακόμη και το καραβάκι Ευδοκία που ήταν ποιό γρήγορο από την Λευκή και δυστυχώς κανένα άλλο , πέρασαν άλωστε τόσα χρόνια από τότε....
Στην φωτογραφία το αγαπημένο μου , η Ευδοκία ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου