2014_05_01 ΤΑ ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΗΡΙΑ

2014_05_01       ΤΑ ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΗΡΙΑ

Στο σημείο που βρισκόταν τα απολυμαντήρια έγινε η πλαζ  της Αρετσούς στην Καλαμαριά που σήμερα λειτουργεί σαν αναψυκτήριο . 

Η φωτογραφία που ανεβάζω δείχνει το ακριβές σημείο όπου μέχρι την δεκαετία του 60 υπήρχε ένα τεράστιο ισόγειο κτίριο παράλληλο με την θάλασσα που κατεδαφίστηκε  για να γίνει η πλαζ .

Για το απολυμαντήριο έχουν γραφτεί πολλά  που δείχνουν τι τράβηξαν οι  πρόσφυγες  της Μικρασιατικής Καταστροφής  κατά την άφιξη τους κατά χιλιάδες  στην Θεσσαλονίκη και ειδικότερα στη Καλαμαριά .

Ανεβάζω ένα κείμενο που τα περιγράφει . 

"" Το απολυμαντήριο

Τι ήταν τα γνωστά Απολυμαντήρια της Καλαμαριάς;

Διαβάζουμε στο mikrasiatis.gr, στο κείμενο της Κωνσταντίνας Θειακού:

«Την περίοδο 1922-1924 φθάνουν στη Θεσσαλονίκη πάνω από 270.000 πρόσφυγες.

Το κέντρο της προσφυγιάς αποτέλεσε η παραλία της Αρετσούς και γενικότερα η Καλαμαριά, το τρομερό προσφυγοθάνειο, όπου θάνατος και τύφος έστησαν το δίδυμο εργαστήρι τους και θέριζαν ψυχές.

Η Καλαμαριά ονομάστηκε Απολυμαντήριο, γιατί εκεί οδηγούνταν τα χιλιάδες ανθρώπινα ράκη για να καθαριστούν και να απαλλαγούν απ’ τις αρρώστιες, έτσι ώστε να μην κολλήσουν οι υπόλοιποι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης.

Τα καράβια, καθημερινά, άδειαζαν νύχτα μέρα πλήθη από ρακένδυτους πρόσφυγες στο λιμάνι.

Άγνωστη η τύχη όλων αυτών των ανθρώπων , που οι στερήσεις και η πείνα μαζί με τις κακουχίες και τις σκληρές περιπέτειες που πέρασαν ήταν αποτυπωμένη με θλίψη στα κουρασμένα πρόσωπά τους. Η ελονοσία θέριζε κυριολεκτικά και καθημερινά σημειώνονταν 50 περίπου θάνατοι προσφύγων απ’ την αρρώστια αυτήν και τις κακουχίες.

Και η λύση ήταν μία……

Ο ΚΛΙΒΑΝΟΣ!!!!!

Όλοι στο κλίβανο…. ο ένας πάνω στον άλλον στη κυριολεξία, κάτω από ένα ντους με μια πλάκα πράσινο σαπούνι με ποτάσα να λούζουν το κεφάλι και το σώμα τους.

Άντρες, γυναίκες, γέροι ,παιδιά ,άρρωστοι και υγιείς όλοι μαζί κάτω από το καυτό νερό.

Απολυμαίνονταν τα ρούχα τους και έκοβαν τα μαλλιά τους με το φόβο της ψείρας.

Και μετά;

Μετά έτσι γυμνοί και «χτυπημένοι» αλύπητα από το κρύο Βαρδάρη περίμεναν τα ρούχα τους, που τις

περισσότερες φορές έβγαιναν μισά και κουβάρια.

Η σάρκα τους σχιζόταν, τα χείλη τους μελάνιαζαν, δεν ένιωθαν χέρια ή πόδια και αν δεν πέθαιναν από τις μολυσματικές ασθένειες, τελικώς πέθαιναν από πνευμονία.

Οι «καθαροί» πλέον πρόσφυγες περπατούσαν προς τους θαλάμους που είχαν αφήσει τα συμμαχικά στρατεύματα, καθώς και σε σκηνές. Η έκταση των θαλάμων και των σκηνών ήταν περιφραγμένη με ισχυρό συρματόπλεγμα και υπήρχαν και έξοδοι, στις οποίες υπήρχαν φυλάκια του στρατού, έτσι ώστε να διαφυλάξουν την μη είσοδο των προσφύγων στη Θεσσαλονίκη διότι είχαν παρατηρηθεί κρούσματα τύφου και ήταν κίνδυνος να μολυνθεί και η υπόλοιπη πόλη»... ""