2019_12_31 ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

2019_12_31 ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 

Παραμονή Πρωτοχρονιάς σήμερα .

Από αύριο πλέον το 2020 .
Ένας νέος χρόνος , μια νέα δεκαετία .
Μια δεκαετία ελπίδας για μας , για τα παιδιά μας ,
για τα εγγόνια μας , για την πατρίδα μας .
Σαν σήμερα στην παλιά Θεσσαλονίκη της γειτονιάς μου ,
των διωρόφων σπιτιών , των χωματόδρομων , του τραμ ,
της θάλασσας ,αντιλαλούσαν από τα χαράματα παιδικές φωνές .
Ήταν παιδιά που έψαλλαν τα κάλαντα μόνα τους η σε ομάδες άφοβα στους ασφαλείς χωρίς αυτοκίνητα δρόμους .
Έβαλα τα δυνατά μου κι όσο μπόρεσα θυμήθηκα πως ακριβώς τα λέγαμε τότε .
Ήξερα ότι σ ‘άλλες γειτονιές , σ άλλες περιοχές , είχαν το δικό τους τρόπο .
Εμείς κάπως έτσι ψάλλαμε τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα στην συνοικία της Αγίας Τριάδας .

Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά
ψηλή μου δενδρολιβανιά
κι αρχή , κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά , εκκλησιά με τ΄ άγιο θρόνος

Αρχή που βγήκε ο Χριστός
στη γη , στη γη να περπατήσει
και να μας , και να μας καλοκαρδίσει .

Άγιος Βασίλης έρχεται
την μοίρα μου την έγραφε
από , από την Καισαρεία
συ ΄σαι αρχό , συ σ΄ αρχόντισσα κυρία

Κρατάει ΄κόνα και χαρτί
χαρτί , χαρτί και καλαμάρι
το καλαμάρι έγραφε
και το , και το χαρτί μιλούσε

Κάτσε να φας , κάτσε να πιεις
κάτσε να τραγουδήσεις
εγώ τραγούδια δεν ξέρω
ξέρω , ξέρω την αλφαβήτα

Σ΄αυτό το σπίτι πούρθαμε
πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού
χίλια χρόνια να ζήσει
Και του χρόνου κυρά …

Τα παγωμένα χεράκια από το πρωινό αγιάζι άπλωναν ,
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού πάντα κάτι έδινε ,
κάτι που ζέσταινε τις παιδικές ψυχές …
Και του χρόνου …

Την φωτογραφία την βρήκα στο διαδίκτυο ...