2013_01_13 ΤΟ ΜΑ-ΠΑ-ΧΑ

o    2013_01_13     ΤΟ    ΜΑ-ΠΑ-ΧΑ

George Kotsidis Το βασικό υλικό του ήταν ένα χημικό κατασκεύασμα που το εισήγαγαν από την Γερμανία . Είχε χρώμα λευκό και η υφή του έμοιαζε με ναφθαλίνη αλλά μάλλον δεν πρέπει να ήταν. Αυτο και μόνο ήταν, όλο κι όλο . Τίποτε άλλο . Μέσα όμως σ αυτό με μιά κάποια αναλογία έριχναν και ανακάτευαν καλά εσάνς ( άρωμα ) που και αυτό έρχόταν από έξω σε φιαλες αλουμινίου περίπου 1-2 κιλών .Το λευκό υλικό έρχονταν μέσα σε μεγάλα με χοντρό χαρτόνι βαρέλια από τις χημικές βιομηχανίες της Γερμανίας ίσως Bayer αλλά δεν είμαι βέβαιος . Ηταν την εποχή που άρχισαν να φτάνουν οι πρώτες πολυεθνικές με τα απορρυπαντικά το Κλιν γιά όποιον το θυμάται κλπ .Οι εδώ βιοτέχνες που κάτι είχαν μυριστεί αρχισαν σε βιοτεχνίες αγοραζοντας το απορρυπαντικό σε βαρέλια , απλως να τα συσκεύαζουν έβαζαν και ένα όνομα και το έβγαζαν στην αγορά . Κάτι τέτοιο συνέβη από ότι αντιλαμβάνομαι και με το ΜΑ-ΠΑ-ΧΑ .Η ευφυής Φαρμακοποιός κάπου το είδε και το έφερε βάζοντας το ονοματάκι της .Και είχε τεράστια επιτυχία μια και αμέσως βρήκε μιμητές.

•  
•  
•  
• George Kotsidis Δεν ξέρω γιατί αλλα δεν βλέπω να εμφανίζεται ένα μεγαλο κείμενο που ανέβασα εδώ και ώρα σχετικά με τον τροπο κατασκευής . Κρίμα και έγραφα αρκετή ώρα . Πολλές φορές έχει μια καθυστέρηση αλλά εδώ μάλλον κάτι δεν πήγε καλά . Αν δεν ανέβη κάποια στιγμή θα το ξαναγράψω αυτή την φόρα σε word δεν την ξαναπατάω .
Επίσης το περίφημο Κλιν με τα μικρα σακουλάκια απορρυπαντικού , που περιήχαν πάντα μέσα ένα πλαστικό μικρό παιχνιδάκι και είχε γίνει διάσημο από τις ατάκες στο θέατρο και στις ταινίες των κινηματογράφων . Εδώ στην Θεσσαλονίκη το Πεϊποράντ σε σακούλες του 1 - 1,5 κιλού που παρουσιαζόταν από τους κατασκευαστές του σαν θαύμα για το πλύσιμο στο χέρι φυσικά μια και πλυντήρια δεν υπήρχαν .
•  
•  
• Ούτε για αστείο δεν πρέπει να λέγεται ...
• Δεν ξέρω ακόμη και σήμερα αν γίνονται σοβαροί έλεγχοι.
• Εκείνο όμως που ξέρω ότι πριν την έλευση των απορρυπαντικών εδώ μπροστά στα μπλόκια του Μακεδονία Παλλάς κολυμπούσαμε σε μια καθαρή θάλασσα και καθόλου δεν μας ενοχλούσε όταν συναντούσαμε και καμμιά ανθρώπινη κατασκευή που έβγαινε απο τον διπλανό υπόνομο. Απλώς την παραμερίζαμε και συνεχίσαμε . Σιγά σιγά όμως η θάλασσα έπαψε να είναι όπως την ξέραμε . Κάτι σαν γλίτσα υπήρχε πάντα στην επιφάνεια και στον πάτο άρχιζε να σχηματίζεται μιά λάσπη μαύρη σαν βούρκος . Αυτά τα βλέπαμε και τα νοιώθαμε και από μόνοι μας και παρά το πάθος μας για κολύμπι στην γειτονιά μας ξεκόψαμε σιγά σιγά . Αργότερα όταν γενικεύτικε η χρήση απορρυπαντικών καταλάβαμε τι έφταιγε αλλά η θάλασσα είχε εντελώς καταστραφεί .

          Κακό να ξαναγράφεις πάλι ένα κείμενο αλλά το facebook δεν μου έκανε το χατίρι και μου το εξαφάνισε . Ίσως να έκανα και εγώ καμιά πατάτα αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο . Γι αυτό και εγώ αυτή την φορά το πληκτρολογώ στην ασφάλεια στο word και μετά copy - paste και στο facebook ελπίζω σωστά .

          Αν θυμάμαι έγραφα…

          Τώρα η παρασκευή  …

Όπως στις συνταγές μαγειρικής .

1.   Ανοίγουμε το βαρέλι με το λευκό υλικό .

2.   Ανοίγουμε την αλουμινένια φιάλη με το εσάνς .

3.   Ρίχνουμε  μέσα στο βαρέλι την αναλογούσα ποσότητα αρώματος και ανακατεύουμε πάρα πολύ καλά .

4.   Μετά το καλό ανακάτωμα το υλικό μας είναι έτοιμο .

Προηγουμένως να πούμε και τι μηχάνημα θα χρειαστούμε ώστε να κατασκευάσουμε το ΜΑ-ΠΑ-ΧΑ .

Χρειαζόμαστε μια πολύ απλή πρέσα . Κάτι σαν την βάση ενός δράπανου – τρυπανιού με ένα μοχλό σαν των κουλοχέρηδων των καζίνων . Με τον μοχλό σε μια ράγα ανεβοκατεβάζουμε το καπάκι του καλουπιού .

Το καλούπι είναι μεταλλικό από χοντρή λαμαρίνα στο σχήμα του ΜΑ-ΠΑ-ΧΑ με τις τρύπες μέσα . Το καρφώνουμε στην βάση του τραπεζιού της πρέσας καλά.Φροντίζουμε το καπάκι να εφαρμόζει με ακρίβεια στο καλούπι . Ένας καλός τεχνίτης τενεκετζής  στην γειτονιά θα μπορούσε να μας το κατασκευάσει θαυμάσια.

Αυτό είναι όλο ..

Είμαστε έτοιμοι να βγάλουμε δραχμές .. όχι ευρώ ..

Συνεχίζω την συνταγή παρασκευής …

Με το υλικό έτοιμο ανακατωμένο με το εσάνς ξεκινάμε γεμίζοντας ένα μικρό φτυαράκι . Τοποθετούμε το υλικό μέσα στο καλούπι και κατεβάζουμε το μοχλό μέχρι να μπει στο καλούπι και πρεσάρουμε αρκετά . Απελευθερώνουμε  το καλούπι και το ΜΑ-ΠΑ-ΧΑ είναι έτοιμο στο χέρι μας . Το τυλίγουμε με μια χρωματιστή ζελατίνα με την φίρμα μας ανάλογη με το άρωμα που βάλαμε και είμαστε  έτοιμοι για αποστολή στην  κατανάλωση . Ξέχασα να σας πω ότι πριν πρεσάρουμε σε μια ακρούλα του καλουπιού βάζουμε και μια κορδελίτσα από όπου θα το κρεμάσουμε μέσα στο WC .

Να πούμε τελευταία και τις προδιαγραφές ποιότητας.

Καλύτερη ποιότητα πετυχαίνουμε βάζοντας

1.   Περισσότερο άρωμα

2.   Πρεσάροντας πολύ δυνατότερα.

Τα λευκό υλικό είχε την ιδιότητα όσο ήταν στο αεροστεγώς κλεισμένο στο χοντρό χάρτινο βαρέλι να μη παθαίνει τίποτε.

Όταν όμως έρχονταν σε επαφή με τη ατμόσφαιρα άρχιζε η αλλοίωση  δηλαδή το λιώσιμο του .

Λιώνοντας άφηνε να απελευθερωθεί το άρωμα που είχαμε αναμείξει μέσα.

Αυτό ήταν όλο .

Και τώρα θα με ρωτήσετε που τα ξέρεις όλα αυτά …

Στην δύσκολη εκείνη εποχή στο τέλος της δεκαετίας του ’60 ψαχνόμασταν πιτσιρικάδες για χαρτζιλίκι . Κάναμε ότι μπορούσε να φανταστεί κανείς γι αυτό.

Κι εδώ θα θυμηθώ τον φίλο και συμμαθητή μου Ιορδάνη Εφραιμίδη που μας άφησε εδώ και χρόνια που ήταν μανούλα στο να ανακαλύπτει πηγές εσόδων για αύξηση του χαρτζιλικιού μας.

Αυτός βρήκε την βιοτεχνία αυτή και μετά το σχολείο βγάζαμε καλό χαρτζιλίκι δουλεύοντας σκληρά με το κομμάτι …..

o    Jim θυμάμαι και την Καναζίνα . Πρέπει να ήταν μάλλον χλωρίνη .

15 ώρες πριν από κινητό · Μου αρέσει! · 1