2013_02_11 O ALF
Όταν ήρθαμε εδώ πάνω ήταν ερημιά πήραμε ένα λυκόσκυλο τον Alf να μας φυλάει κι αυτός κουνούσε την ουρά του
στους πάντες .
Όταν αρρώστησε βαριά στα
δύο του χρόνια τον δώσαμε για ευθανασία
.
Κάναμε μεγάλη προσπάθεια να τον σώσουμε αλλά ήταν αδύνατο .
Είχαμε αρρωστήσει
οικογενειακώς .
Από τότε δεν τόλμησα να πάρω άλλο δεν άντεχα να περάσω τέτοια
δοκιμασία .
Έτσι τώρα στην αυλή μαζεύονται οικογένειες γάτων αδέσποτων και
γίνεται πανηγύρι κάθε μέρα …
·
Ολα αξιολατρευτα. Κυριως αθωα και ανυπερασπιστα.. Αξιζουν την αγαπη μας. Αν
δεν τα φροντιζουμε το λιγοτερο που πρεπει να κανουμε ειναι να μην τα
κακοποιουμε. Βεβαια κακως τα λεω σε σενα που τα θεωρεις αυτονοητα..
·
Σήμερα
·
1: Εμεις εχουμε ενα
γερμανικο ποιμενικο 8 χρονια. Μεγαλωσε ο καλουλης μου. Τον πηραμε για χαλκιδικη
και τον εκπαιδευσαμε για φυλακα. Ειναι αγριος. Τον αφησαμε μερικες φορες στο
κτημα σε ειδικα περιφραγμενο χωρο γιαυτον,με αυτοματη ταιστρα αλλα εφαγε ολο το
σπιτι του και επαθε τετοια απεχθεια με το κτημα,που οταν παμε εκει, καθεται στο
πορτ μπαγαζ και δεν βγαινει.ουτε παιζει, ουτε τρεχει. Αναγκαστηκαμε να τον
εχουμε μαζι μας οπου παμε. Δυσκολα ειναι στο διαμερισμα γιατι εχει πολυ τριχα
και πολλες φορες μυριζει. Τον αγαμαμε ομως πολυ και παραβλεπουμε τα
παντα...Ειναι κυριος. Δεν πειραζει τιποτα, καθεται στο χαλι του και ειναι πια
μελος της οικογενειας .μονο που αναγνωριζει ενα αφεντικο και μονο αυτο αγαπαει
υπερβολικα. Τους αλλους τους ανεχεται και τους ξενους δεν τους θελει. Οταν
ερθει καποιος, τον βγαζω στο μπαλκονι. Ευτυχως γνωριζει τη γυναικα που κραταει
τη γιαγια και παμε καμμια εκδρομη. Το λενε καστρο και ειναι ομορφος. Ειιναι
ομως μεγαλη δεσμευση. Απο τοτε που τον εχω,αγαπησα ολα τα ζωα. Ειδικα τα
αδεσποτα.. Ειδες ποσα σουγραψα για το σκυλι μου; Ουτε παιδι νατανε. Εσυ εχεις
τωρα το μικρο γιωργο ,οποτε θα μιλας γεια κεινον..
![http://static.ak.fbcdn.net/rsrc.php/v2/y4/r/-PAXP-deijE.gif](file:///C:/Users/sv2pk/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.gif)
39am
Όταν ήρθαμε εδώ πάνω
ήταν ερημιά πήραμε ένα λυκόσκυλο τον Alf να μας φυλάει κι αυτός κουνούσε την
ουρά του στους πάντες . Όταν αρρώστησε βαριά στα δύο του χρόνια τον δώσαμε για
ευθανασία . Κάναμε μεγάλη προσπάθεια να τον σώσουμε αλλά ήταν αδύνατο . Είχαμε
αρρωστήσει οικογενειακώς . Από τότε δεν τόλμησα να πάρω άλλο δεν άντεχα να
περάσω τέτοια δοκιμασία . Έτσι τώρα στην αυλή που μαζεύονται οικογένειες γάτων
αδέσποτων γίνεται πανηγύρι κάθε μέρα …
Είδα ,είδα πόσα μούγραψες .
Δεν μπορούσα να φανταστώ τέτοια στροφή σε σένα. Καλό είναι αυτό , σε κάνει σίγουρα
καλύτερο άνθρωπο . Εγώ ξέφυγα από την κατάσταση αυτή εδώ και χρόνια. Όλα έχουν
τα όριά τους και περιορίστηκα στην συντήρηση των αδέσποτων γατιών της αυλής μου , που γεννοβολάνε αδιάκοπα. Δυστυχώς οι υποχρεώσεις μας οι
ανθρώπινες τρέχουν και δεν τις
προλαβαίνουμε. Όλα με μέτρο πρέπει να τα κάνουμε . Καλή η αγάπη στα ζώα αλλά
δυστυχώς μπροστά είναι οι άνθρωποι .
Βλέπω ακόμη έχεις το
πρόβλημα με την γιαγιά ,δεν ξέρω αν ο Μάνος βρήκε απασχόληση , αν όχι εδώ είναι
το μεγαλύτερο σου πρόβλημα. Ο αδελφός μου έστειλε στον θείο του στο Βερολίνο
τον γιό του και υποαπασχολείται και εκεί . Εγώ καταλαβαίνω τώρα τι σημαίνει
κράτημα σπιτιού μια και εδώ και 20 μέρες είμαι μόνος η Μαρία βοηθάει την
κατάσταση στην Αγγλία .
Ευτυχώς ο Πέτρος δεν έχει
πρόβλημα και αυτό με ανακουφίζει όσο τίποτε
άλλο . Αποφάσισε να μετακομίσει στο Λονδίνο από τα βόρεια μια και όλες
του οι δουλειές εδώ και 2-3 χρόνια εκεί είναι. Έτσι στο τέλος του μήνα θα πάω και εγώ να βάλω ένα χεράκι.
Όταν θα προκύψει πιτσιρίκι και
σε σένα τότε καταλάβεις ότι όσο καλά κι αν είσαι με τα ζώα , πόσο περισσότερο
θα σε γεμίζει η παρέα ενός μπόμπιρα με τα χίλια κολπάκια και ναζάκια του
!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου