2012_03_15 ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Πέρα από την μεγάλη ανάγκη της πόλης για πράσινο ,
θάθελα να
επισημάνω το γεγονός ότι το μουσείο σαν
κτίριο ήταν το έργο ζωής
και το κύκνειο άσμα ενός από τους πλέον προικισμένους
αρχιτέκτονες του Κυριάκου Κρόκου που έφυγε πρόωρα μιας προσωπικότητας στοχαστικής και ποιητικής
.
Τότε είχε πει για το Μουσείο που σχεδίασε …
«Ήθελα ένα χώρο που η κίνηση μέσα σ' αυτόν να δίνει ένα
αίσθημα ελευθερίας ανακινώντας τις αισθήσεις και όπου το έκθεμα θα ήταν η
έκπληξη μέσα στην κίνηση.
Ήθελα ν' αποφύγω τον
καταναγκασμό του μουσείου που επιβάλλει να δεις ένα σωρό έργα στη σειρά, γιατί
θυμόμαστε το σκίρτημα απ' το εσωτερικό ενός ξωκλησιού αλλά ξεχνάμε συνήθως τα
έργα που βλέπουμε στα μουσεία.»
Κυριάκος
Κρόκος, 1989
Ο Σαββόπουλος σε ένα
από τα ποιο όμορφα γεμάτα νοσταλγία τραγούδια του για τους φίλους που έφυγαν
τον αναφέρει με άλλους άξιους …
« Πλάι στο αρνάκι - 1999
Τέλειες μέρες τέλειο δείλι
ροβολούν οι πλαγιές γελαστές
στο παράκτιο μπαράκι οι φίλοι
ανταμώνουν, ζυγώνουν οι γιορτές.
Μα που είν’ η Γκρέτα; Η Κατερίνα;
Πως μακραίνουν της λίστας αυτής
οι απόντες. Μα που είν’ ο Ηλίας
κι ο Πανάγος κι ο Μοσκώφ μου ο Κωστής;
Που είν’ ο Χρήστος; Και που είν’ ο Κρόκος;
Δεν αξιώθηκα να του το πω,
βλέπω κι ευγνωμονώ στο χρυσό δειλινό
το μουσείο σου το βυζαντινό ….. »
Οι ζωγραφικοί πίνακες στο video είναι του Κυριάκου Κρόκου .
που ήταν επίσης ένας αξιόλογος ζωγράφος …
https://www.youtube.com/watch?v=3IKnSyw0K-4
Θυμάμαι τις συζητήσεις που γινόταν πριν και κατά την διάρκεια της κατασκευής του .
Επί τέλους το Μουσείο με τον άγνωστο τότε Αρχιτέκτονα Κρόκο γινόταν πραγματικότητα . Με ενοχλούσε το γεγονός όταν έμπαινα στο Βυζαντινό μουσείο της Αθήνας , εκεί απέναντι από το Χίλτον , να το βλέπω να είναι πλημμυρισμένο με εκθέματα από την μητρόπολη του Βυζαντινού Ελληνισμού την Θεσσαλονίκη .
Το ενδιαφέρον τότε όλων ήταν τεράστιο και ιδιαίτερα της τότε Υπουργού Πολιτισμού της Μελίνας που άρρωστη ήταν στα εγκαίνια .
Έτσι μ΄ όλα αυτά στο μυαλό το επισκέφτηκα με την πρώτη ευκαιρία όταν διοργανώθηκε μια από τις πρώτες εκθέσεις με τίτλο
«Οι θησαυροί του Αγίου Όρους» .
Στην έκθεση μετέφεραν κειμήλια για πρώτη φορά έκτος Όρους και γινόταν ένας χαμός από κόσμο και κυρίως από γυναίκες που για πρώτη φορά θα τα έβλεπαν λόγω του άβατου .
Η Έκθεση είχε διοργανώθηκε από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους και τον Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας "Θεσσαλονίκη 1997", με την υποστήριξη των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού .
Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τα εκθέματα και φυσικά από το κτίριο από την πρώτη στιγμή .
Περίμενα ένα Μουσείο σαν όλα τα άλλα , ίσως ποιο όμορφο , ποιο εξελιγμένο , δεδομένης και της φήμης που είχε προηγηθεί .
Αυτό όμως ήταν κάτι άλλο , ήταν κάτι ξεχωριστό , δεν έμοιαζε με Μουσείο .
Με εντυπωσίασε εκτός των άλλων η χρήση των υλικών ,η ποιότητα κατασκευής και οι απίθανες λεπτομέρειες .
Όλα αυτά κέντρισαν το ενδιαφέρον μου έψαξα καλύτερα και έμαθα για τον Κρόκο που τότε με την καθημερινή του παρουσία και τους άριστους και έμπειρους τεχνίτες δημιούργησε αυτή την ομορφιά .
Δυστυχώς όμως λίγο αργότερα έφυγε αφήνοντας μεγάλο κενό .
Στο ντοκιμαντέρ του Γιάννη Τριτσιμπίδα που ανεβάζω τον ακούμε να μιλάει για την δουλειά του για τις ιδέες του και άλλα πολλά .
Αξίζει να το δει κάνεις .
Τέτοιους ανθρώπους τους έχουμε ανάγκη σαν κοινωνία ,
δυστυχώς έφυγε νωρίς στην ποιο δημιουργική ηλικία , είχε πολλά να δώσει ακόμα …
https://vimeo.com/39617669
Θυμάμαι τις συζητήσεις που γινόταν πριν και κατά την διάρκεια της κατασκευής του .
Επί τέλους το Μουσείο με τον άγνωστο τότε Αρχιτέκτονα Κρόκο γινόταν πραγματικότητα . Με ενοχλούσε το γεγονός όταν έμπαινα στο Βυζαντινό μουσείο της Αθήνας , εκεί απέναντι από το Χίλτον , να το βλέπω να είναι πλημμυρισμένο με εκθέματα από την μητρόπολη του Βυζαντινού Ελληνισμού την Θεσσαλονίκη .
Το ενδιαφέρον τότε όλων ήταν τεράστιο και ιδιαίτερα της τότε Υπουργού Πολιτισμού της Μελίνας που άρρωστη ήταν στα εγκαίνια .
Έτσι μ΄ όλα αυτά στο μυαλό το επισκέφτηκα με την πρώτη ευκαιρία όταν διοργανώθηκε μια από τις πρώτες εκθέσεις με τίτλο
«Οι θησαυροί του Αγίου Όρους» .
Στην έκθεση μετέφεραν κειμήλια για πρώτη φορά έκτος Όρους και γινόταν ένας χαμός από κόσμο και κυρίως από γυναίκες που για πρώτη φορά θα τα έβλεπαν λόγω του άβατου .
Η Έκθεση είχε διοργανώθηκε από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους και τον Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας "Θεσσαλονίκη 1997", με την υποστήριξη των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού .
Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τα εκθέματα και φυσικά από το κτίριο από την πρώτη στιγμή .
Περίμενα ένα Μουσείο σαν όλα τα άλλα , ίσως ποιο όμορφο , ποιο εξελιγμένο , δεδομένης και της φήμης που είχε προηγηθεί .
Αυτό όμως ήταν κάτι άλλο , ήταν κάτι ξεχωριστό , δεν έμοιαζε με Μουσείο .
Με εντυπωσίασε εκτός των άλλων η χρήση των υλικών ,η ποιότητα κατασκευής και οι απίθανες λεπτομέρειες .
Όλα αυτά κέντρισαν το ενδιαφέρον μου έψαξα καλύτερα και έμαθα για τον Κρόκο που τότε με την καθημερινή του παρουσία και τους άριστους και έμπειρους τεχνίτες δημιούργησε αυτή την ομορφιά .
Δυστυχώς όμως λίγο αργότερα έφυγε αφήνοντας μεγάλο κενό .
Στο ντοκιμαντέρ του Γιάννη Τριτσιμπίδα που ανεβάζω τον ακούμε να μιλάει για την δουλειά του για τις ιδέες του και άλλα πολλά .
Αξίζει να το δει κάνεις .
Τέτοιους ανθρώπους τους έχουμε ανάγκη σαν κοινωνία ,
δυστυχώς έφυγε νωρίς στην ποιο δημιουργική ηλικία , είχε πολλά να δώσει ακόμα …
https://vimeo.com/39617669
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου