2013_11_14 ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

2013_11_14       ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

Εκείνο που θυμάμαι για το κτίριο αυτό είναι , ότι την δεκαετία του 60 την αυλή του χρησιμοποιούσαν σαν σταύλο και για να σταθμεύουν αρκετά κάρα από εκείνα τα μακρόστενα με τα τεράστια άλογα με τις μικρές ξύλινες ρόδες με μεταλλικά τσέρκια .Πρωί πρωί ξεκινούσαν από εδώ και διέσχιζαν όλη την οδό Σπάρτης με εκκωφαντικό θόρυβο που τον προκαλούσαν χτυπώντας τα μεταλλικά τσέρκια στον χωματόδρομο με τις διάσπαρτες πέτρες . Κατέβαιναν στην μοναδική ασφαλτοστρωμένη οδό της περιοχής την οδό Ευζώνων για να στρίψουν στην λιθόστρωτη με τις ράγες του τραμ τότε Β. Γεωργίου , όπου εκεί ο θόρυβος που προκαλούσαν ήταν ακόμη ποιο ισχυρός .Αργότερα έμαθα και δεν είμαι σίγουρος βέβαια αν είναι αληθινό , ότι πήγαιναν στο λιμάνι για μεταφορές βαρέων αντικειμένων δεδομένου ότι άδεια πήγαιναν άδεια γυρνούσα το βράδυ . Οι οδηγοί τους στέκονταν όρθιοι στο κάρο κρατώντας με το ένα χέρι τα δερμάτινα γκέμια και με το άλλο χέρι το μακρύ καμτσίκι που το χρησιμοποιούσαν τακτικότατα για να δαμάσουν τα τεράστια ατίθασα άλογα .Τα κάρα ήταν περίπου παρόμοια με το παρακάτω με την διαφορά ότι ήταν λίγο μακρύτερα και μεγαλύτερα με πολύ ποιό μεγάλα και δυνατά άλογα .

 Πάνω που κατάφερα να βρω σε φωτογραφία ένα γνήσιο Ουγγαρέζικο  άλογο για να δείξω την διαφορά από αυτό της φωτογραφίας διάβασα τα καλά λόγια της φίλης Marias Par  .Εκείνο που έχω να πω αφού την ευχαριστήσω είναι ότι απλώς γεννήθηκα μερικά χρόνια νωρίτερα  κι αυτό είναι όλο και ευτυχώς η φωτογραφική μου μνήμη δεν με έχει εγκαταλείψει ακόμη  .Αυτό λοιπόν είναι ένα από τα περίφημα πανέμορφα ουγγαρέζικα άλογα , πάρα πολύ δυνατά με χοντρά και ψηλά τριχωτά πόδια και τεράστια καπούλια .Υποθέτω ότι παρόμοια χρησιμοποιούσαν και στα ιππήλατα τραμ  της Θεσσαλονίκης .Τα παιδιά της γειτονιάς εντυπωσιασμένα από τα τεράστια άλογα τα περίμεναν  κάθε απόγευμα να τα καμαρώσουν ,  όταν  κατάκοπα γυρνούσαν πίσω στον σταύλο τους στην Σπάρτης και Παρασκευοπούλου και έμπαιναν στην αυλή από μια τεράστια σιδερένια πόρτα από πλευρά της Σπάρτης  , ξεπέζευαν και τα οδηγούσαν σε ένα μικρό χαμηλό σπίτι με κεραμίδια στο πίσω μέρος της αυλής για να διανυκτερεύσουν .Νομίζω ότι το μικρό σπίτι αυτό ακόμη και σήμερα υπάρχει .Βέβαια η πιτσιρικαρία δεν έχανε την ευκαιρία και σάλταρε στο πίσω μέρος του κάρου για τη απογευματινή βολτίτσα  όταν ο καραγωγέας κουρασμένος και αφηρημένος δεν πολυπρόσεχε τι γινόταν πίσω του ‘Όταν όμως το αντιλαμβανόταν το καμψίκι γυρνούσε πίσω και αντί για το άλογο χτυπούσε στον αέρα κάνοντας τον  χαρακτηριστικό θόρυβο , σαν να έλεγε μαζέψτε τα γιατί η επόμενη καμψικιά θα είναι στην δική σας πλάτη αντί του αλόγου και δε ήταν να παίζει κανείς με τέτοια πράματα  …