2013_05_01 Η ΣΤΕΛΛΑ ΧΑΣΚΙΛ
Η φωνή της γνωστή , την είχα ακούσει σε παλιά ρεμπέτικα
αλλά νόμιζα ότι ήταν η Μαρίκα Νίνου , σε τραγούδια κυρίως του Τσιτσάνη.
Μπαίνοντας στο Youtube βρήκα με μεγάλη μου έκπληξη πάρα πολλά δικά της κι άλλων
συνθετών ….
Και εγώ που νόμιζα ότι τα ήξερα όλα …
Όμως με μεγάλη συγκίνηση βρήκα και άκουσα ένα υπέροχο
τραγούδι αφιέρωμα σ αυτήν τραγουδισμένο από την Σαλονικιά ρεμπέτισσα Μαριώ
,αξίζει να το ακούσετε γιατί στο video
υπάρχουν
πάρα πολλές φωτογραφίες της στην παλιά Θεσσαλονίκη που έζησε και πέθανε το 1954
πολύ νέα μόλις 36 χρόνων .
http://www.youtube.com/watch?v=xzIUiaTWJMY
ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗΝ ΣΤΕΛΛΑ ΧΑΣΚΙΛ - ΜΑΡΙΩ
Τίτλος: Ποιός θυμάται τη Στέλλα
Χασκιλ
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Μεταφορτώθηκε στις 9 Μάρ 2011
Τίτλος:
Ποιός θυμάται τη Στέλλα Χασκιλ
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Ερμηνεία: Μαριώ
Στίχοι:
Φωνή που βγαίνει από στόμα λυπημένο
και που δεν χόρτασε της δόξας το φιλί
πλανιέται τώρα σε παράδεισο χαμένο
κι όλα τα μάταια του κόσμου αναπολεί
Την ξέρω μόνο από μια φωτογραφία
κι ίσως την είδα στ' όνειρό μου μια φορά
μαύρα μαλλιά σαν του Θεού καλλιγραφία
κίτρινο άστρο στο λαιμό της να φορά
Σεφεραδίτικο μικρό πουλί κι αηδόνι
κανείς δε ρώτησε να μάθει το γιατί
κορίτσι ξένο στο σκοτάδι που απλώνει
ποιά δειλινά κι ακρογιαλιές αναζητεί
Ψάχνω τα ίχνη της να βρω στα πήγαινε έλα
μοναστηρίου, Κομνηνών, Καρόλου Ντηλ
μα ποιος θυμάται να μου πει γι' αυτή τη Στέλλα
με το παράξενο επώνυμο Χασκιλ.
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Ερμηνεία: Μαριώ
Στίχοι:
Φωνή που βγαίνει από στόμα λυπημένο
και που δεν χόρτασε της δόξας το φιλί
πλανιέται τώρα σε παράδεισο χαμένο
κι όλα τα μάταια του κόσμου αναπολεί
Την ξέρω μόνο από μια φωτογραφία
κι ίσως την είδα στ' όνειρό μου μια φορά
μαύρα μαλλιά σαν του Θεού καλλιγραφία
κίτρινο άστρο στο λαιμό της να φορά
Σεφεραδίτικο μικρό πουλί κι αηδόνι
κανείς δε ρώτησε να μάθει το γιατί
κορίτσι ξένο στο σκοτάδι που απλώνει
ποιά δειλινά κι ακρογιαλιές αναζητεί
Ψάχνω τα ίχνη της να βρω στα πήγαινε έλα
μοναστηρίου, Κομνηνών, Καρόλου Ντηλ
μα ποιος θυμάται να μου πει γι' αυτή τη Στέλλα
με το παράξενο επώνυμο Χασκιλ.
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του Τσιτσάνη κι αυτό με
την Στάλλα σε πρώτη εκτέλεση …
Άλλο ένα άγνωστο σε μένα
Ο τραυματίας
Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι
κι ακουμπισμένος σ’ ένα δεντρί
ο τραυματίας αναστενάζει
και τη μανούλα του ζητάει για να δει.
Η νοσοκόμα μόλις ακούει
το παλληκάρι να την καλεί,
τρέχει κοντά του, τον αγκαλιάζει
και σαν μανούλα του του δένει την πληγή.
Γλυκοξυπνάει και γύρω βλέπει
κι άλλους λεβέντες στο θάλαμο.
Χαμογελάει, μα και δακρύζει
κι η νοσοκόμα του γλυκαίνει τον καημό.
"Γλυκιά κοπέλα πώς θα μπορέσω
από κοντά σου να χωριστώ;"
κι αυτή του λέει: "Δε θα σ’ αφήσω.
κι εγώ σ’ αγάπησα και θα σε παντρευτώ".
κι ακουμπισμένος σ’ ένα δεντρί
ο τραυματίας αναστενάζει
και τη μανούλα του ζητάει για να δει.
Η νοσοκόμα μόλις ακούει
το παλληκάρι να την καλεί,
τρέχει κοντά του, τον αγκαλιάζει
και σαν μανούλα του του δένει την πληγή.
Γλυκοξυπνάει και γύρω βλέπει
κι άλλους λεβέντες στο θάλαμο.
Χαμογελάει, μα και δακρύζει
κι η νοσοκόμα του γλυκαίνει τον καημό.
"Γλυκιά κοπέλα πώς θα μπορέσω
από κοντά σου να χωριστώ;"
κι αυτή του λέει: "Δε θα σ’ αφήσω.
κι εγώ σ’ αγάπησα και θα σε παντρευτώ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου