2014_09_09 ΤΑ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

2014_09_09     ΤΑ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Δεκαοχτούρες , μαυροπούλια , σπουργίτια ήταν γεμάτη η περιοχή της Αγίας Τριάδας   και όλη σχεδόν η Ανατολική Θεσσαλονίκη μέχρι την δεκαετία του 60 , δηλαδή πριν την μεγάλη καταστροφή του τσιμενταρίσματος των πάντων .

Φώλιαζαν στα δένδρα που υπήρχαν στους δρόμους και στις αυλές των σπιτιών .

Επίσης φώλιαζαν στις τρύπες που σχημάτισαν οι άκρες των κεραμιδιών των παλιών νεοκλασικών διωρόφων σπιτιών που ήταν τότε ο κανόνας στην περιοχή . 

Σε όλη την διαδρομή από Βασ . Γεωργίου και  Βασ. Όλγας υπήρχαν μέσα στις καγκελόφρακτες αυλές των σπιτιών πανύψηλα αιωνόβια πεύκα με πολύ χοντρό κορμό και το πράσινο ψηλά μπορεί και 10 μέτρα από το έδαφος .

Μερικά τέτοια πεύκα γλύτωσαν την καταστροφή και υπάρχουν ακόμη στο νεοκλασικό του Δήμου στην Μαρτίου και μέχρι πρόσφατα στην αυλή του Ιπποκράτειου όπου τελευταία τα πετσόκοψαν γιατί τα πουλιά κουτσουλούσαν τις ´´ Μερσεντέ ´´ των νεοελλήνων .

Σ αυτά τα πανύψηλα πεύκα φώλιαζαν τα πουλιά με ασφάλεια γιατί οι πεινασμένοι πιτσιρικάδες της μεταπολεμικής περιόδου παραμόνευαν στα χαμηλά δένδρα με τις σφεντόνες τους για το κρέας της ημέρας .

Στα πεύκα αυτά φυσικά φώλιαζαν και οι δεκαοχτούρες που μέρα νύχτα άκουγες το χαρακτηριστικό κελάηδημά τους .

Τα απογεύματα γινόταν ο μεγάλος χαμός . 

Τις δεκαοχτούρες και τα σπουργίτια επισκίαζαν τα κοπάδια με τα μαυροπούλια που χαλούσαν τον κόσμο με τα τιτιβίσματά τους μέχρι να κουρνιάσουν στα πεύκα για την διανυκτέρευσή τους .

Φαίνεται παράξενο αλλά μερικές φορές τις νύχτες άκουγες κουκουβάγιες 

ακόμη και αηδόνια .

Περιστέρια σε άγρια κοπάδια δεν υπήρχαν .

Υπήρχαν όμως οι περιστεράδες που στην αυλή τους είχαν τους περιστερώνες τους και όπου συντηρούσαν κοπάδια εξημερωμένων και εκπαιδευομένων περιστεριών .

Άνοιγαν τις φωλιές -  κλούβες τους και τα κατηύθυναν με φωνές από κάτω .

Έκαναν απίθανα κόλπα πετώντας και εκπαιδευμένα όπως ήταν τα μάζευαν με εντολή και τα έβαζαν στους περιστερώνες τους .

Που και που έσφαζαν μερικά για μεζέ .

Που να τολμήσουν να τα αφήσουν ελεύθερα , παραμόνευαν οι σφεντόνες των πιτσιρικάδων γιατί το περιστέρι είχε το νοστιμότερο κρέας όπως έλεγαν οι γνώστες . 

Όσο για μένα ούτε που να το διανοηθώ για τέτοιους μεζέδες ...

Σήμερα δεκαοχτούρες και σπουργίτια απέμειναν ελάχιστα .

Τα περιστέρια κατέλαβαν τα πάντα .

Στην άνω πόλη στις ρεματιές δίπλα στα σπίτια στο Σέιχ Σου τα βράδια την Άνοιξη ακούς αηδόνια να χαλούνε τον κόσμο με το κελάηδημά τους .

Επίσης σουσουράδες , τσαλαπετεινούς , χελιδόνια και κουκουβάγιες .

Μία με επισκέφτηκε ένα βράδυ μέσα στο σαλόνι και με κοίταζε με τα τεράστια μάτια της περίεργα .

Κάναμε αμάν να την διώξουμε όλοι η οικογένεια μαζί με μια φωνή και σκούπες ψηλά. Η κουκουβάγια τρόμαξε από τις φωνές μας και με ένα μεγαλοπρεπές βολ - πλανέ έφυγε μακρυά στο δάσος .

Για μέρες την έβλεπα στην κορυφή της κολόνας της ΔΕΗ  να με κοιτά με το διαπεραστική βλέμμα της ώσπου εξαφανίστηκε .

Δεκαοχτούρες παρά πολλές συνάντησα πάρα πολλές σε οικισμό στο Βόρειο Λονδίνο και έμεινα έκπληκτος , δεν το φανταζόμουν ότι μπορούσα να συναντήσω .

Όλες οι μεγάλες πόλεις όμως στο κέντρο τους έχουν καταληφθεί από περιστέρια , μάστιγα πραγματική , δεν φοβούνται τίποτε είναι επιθετικά .

Βέβαια είναι η ατραξιόν των πλατειών αλλά και οι καταστροφείς των όψεων των κτιρίων και των υπαίθριων αγαλμάτων .

Τα αντιμετωπίζουν τοποθετώντας πλαστικά όρθια καρφιά για να μη μπορούν να καθίσουν στα περβάζια και μνημεία ...